utworzone przez Reformowani | sie 31, 2023 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Teologia reformowana, Teologia systematyczna
Czy wszyscy ludzie noszą obraz Boga?
1 Mojż. 1:26-27
.
26. Potem Bóg powiedział: Uczyńmy człowieka na nasz obraz według naszego podobieństwa; niech panuje nad rybami morskimi i ptactwem niebieskim, nad bydłem i całą ziemią oraz nad wszelkimi zwierzętami pełzającymi, które pełzają po ziemi.
27. Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boga go stworzył; stworzył ich mężczyzną i kobietą.
Biblia uczy nas, że człowiek, Adam i Ewa, mężczyzna i kobieta, zostali stworzeni na obraz i na podobieństwo Boga. Tu warto zadać pytanie: czym był obraz Boży w stworzonym człowieku?
- Czy jest to odniesienie do cielesności Boga, tak jakby Bóg nie tylko był duchem, ale też posiadał swoją fizyczność?
.
- Czy chodzi raczej o władzę nad światem, tak jakby Bóg nie był jedynym władcą wszechrzeczy?
.
- Czy jest to jakieś wewnętrzne dobro, które pozostało po upadku, tak jakby natura ludzka nie była całkowicie i absolutnie zdeprawowana?
.
- Czy chodzi o zdolności intelektualne, moralne i wolność woli, tak jakby naturalny człowiek nie był niewolnikiem grzechu a jego umysł był całkowicie zaciemniony na światło Bożej prawdy?
A może obraz i podobieństwo Boże to jeszcze coś innego? Jak jest on zdefiniowany biblijnie? Czy wszyscy go posiadają?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 30, 2023 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Chrzest
1 Kor. 1:17 Bo Chrystus nie posłał mnie, abym chrzcił, ale abym głosił ewangelię,
Teologia systematyczna to ten przedmiot, który korzystając z informacji dostarczanych przez teologię biblijną, egzegetyczną i historyczną, stara się splotć je w całość, mającą zastosowanie w „teologii praktycznej”. Możemy to porównać do ogromnego drzewa wyrastającego z podstawy Pisma Świętego.
Pień to „teologia właściwa” – czego dowiadujemy się o Bogu, a następnie główne gałęzie są zazwyczaj następujące:
- „antropologia” (doktryna człowieka)
- „Chrystologia” (doktryna Chrystusa)
- „soteriologia” (doktryna zbawienia)
- „eschatologia” (nauka o rzeczach ostatecznych)
- oraz gałąź, która nas obecnie interesuje, „eklezjologia” (nauka o Kościele) a ta dzieli się na różne podgałęzie:
.
- „idee”
- „atrybuty”
- „rząd”
- „środki łaski” i ponownie odkrywamy, że to samo w sobie dzieli się na
.
- „modlitwę”
- „głoszenie”
- i „sakramenty”, które znowu się dzielą na
.
- „Wieczerzę Pańską” i
- „chrzest”, którym się zajmiemy
Celem tego nieco skomplikowanego wprowadzenia jest próba zaszczepienia w temacie poczucia proporcji! W sumie mamy tu do czynienia z dość drobną sprawą. Cytat Pawła na początku tego rozdziału wprawia w smutne zakłopotanie „sakramentalistów” [1].
Warto zauważyć, że ze zbioru słów odnoszących się do chrztu znajduje się jedynie dwadzieścia odniesień w listach apostolskich i Apokalipsie św. Jana – z których pięć pojawia się we fragmencie 1 Listu do Koryntian, który już cytowaliśmy, i co najmniej pięć, które w ogóle nie dotyczą chrztu chrześcijańskiego!
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 29, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Wieczne usprawiedliwienie
4 Mojż. 23:21 Nie dostrzegł nieprawości w Jakubie ani nie widział przestępstwa w Izraelu. PAN, jego Bóg, jest z nim, a okrzyk króla – przy nim
Bardziej dzielący, jeśli chodzi o czas usprawiedliwienia, jest spór między tymi teologami Reformowanymi, którzy wyznają wieczne usprawiedliwienie, a tymi teologami Reformowanymi, którzy zaprzeczają wiecznemu usprawiedliwieniu.
Aby właściwie zrozumieć kontrowersję, konieczne jest jasne zrozumienie problemu. Problemem nie jest to, czy Bóg w wieczności postanowił usprawiedliwić wybranych w czasie i historii. Żaden Reformowany teolog nie zaprzecza, że Bóg odwiecznie postanowił usprawiedliwić wybranych.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 28, 2023 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Środowisko Kolosan
Kol. 4:6
5. Postępujcie mądrze wobec tych, którzy są z zewnątrz, odkupując czas.
6. Wasza mowa niech zawsze będzie miła, zaprawiona solą, abyście wiedzieli, jak należy każdemu odpowiedzieć.
7. O wszystkim, co się ze mną dzieje, opowie wam Tychik, umiłowany brat, wierny sługa i współsługa w Panu.
Rozważając werset 6 czwartego rozdziału Listu do Kolosan musimy mieć na uwadze, że kościół w Kolosach znajdował się w poważnym zagrożeniu. Z jednej strony wdarli się do niego nauczyciele fałszywych doktryn, legaliści nakazujący powrót do żydowskich przesądów, nauczający swoistej formy gnozy, gdzie obiektem kultu miał być anioł z nieba, zaś jako forma pobożności promowany był ascetyczny i wymagający poddania żywiołom sposób życia pełen zakazów ludzkiej religii, natarczywie promowanej przez jej zwolenników – judaizantów.
Z drugiej strony otaczający świat gardził chrześcijaństwem uznając je religią sprzeczną z naturalnym porządkiem rzeczy, wiarę ludzi słabych, biednych, generalnie pozbawionych nie tylko dóbr materialnych ale i zdolności intelektualnych, co po części jest prawdą: Bóg bowiem wybrał do zbawienia to co jest wzgardzone na tym świecie aby świat zawstydzić.
1 Kor. 1:26 Przypatrzcie się bowiem, bracia, waszemu powołaniu, że niewielu jest mądrych według ciała, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych.
Ponownie, płynące ze strony judaizantów oskarżenie wobec chrześcijan dotyczyło ich moralności. Zarzucano przede wszystkim niemoralne prowadzenie się i zniszczenie przez to instytucji małżeństwa i rodziny, lenistwo, podwójną moralność.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 25, 2023 | Teologia systematyczna
Twierdzenie pytania
Biblijna zasada dobrej i koniecznej konsekwencji
Rzym. 3:28 Zatem dochodzimy do wniosku (λογιζόμεθα logizometha), że…
λογίζομαι logizomai (41 użycia w Nowym Testamencie) – rozumować, wnioskować, implikować na podstawie przesłanek.
I. Pytanie to zawdzięcza swoje powstanie nowej metodzie dysputy, właściwej żonglerom i hochsztaplerom wśród papistów, którzy, aby łatwiej uniknąć argumentów, za pomocą których w sposób niezwyciężony ustaliliśmy na podstawie Pisma Świętego nasz pogląd i obalili ich błędy, przypuszczali, że nie mieli lepszego sposobu na wyjście z tej trudności, niż zmuszając nas do udowodnienia, że wszystkie nasze doktryny są zawarte w tak wielu słowach Pisma Świętego, odrzucając wszelkie konsekwencje. [czyli konieczne implikacje]
Wydaje się, że kardynał Perronius jako pierwszy opracował tę metodę (odpowiedź… kardynała z Perron do Answeare… króla Wielkiej Brytanii [1630/1975]).
Poszło za nim wielu innych z tej samej bezwartościowej klasy – Gontery, Cotton, Amoldus (Arnoux), a zwłaszcza Veron, który spowodował, że osobliwa metoda dysputy została nazwana od niego „werońską”. Do nich dołączyli Bracia Wallenburgowie w Niemczech oraz inni unikający światła misjonarze.
Ale inni heretycy zaciemnili świat wcześniej, gdyż arianie często używali tego argumentu, aby obalić homoousję [czyli współistotność Trójcy].
Macedończycy również zaprzeczali boskości Ducha Świętego tylko dlatego, że nigdzie w Piśmie Świętym nie jest wyraźnie powiedziane, że Duch Święty jest Bogiem (patrz Grzegorz z Nazjanzu, Oration 31 [5], „O Duchu Świętym”, 1.1 [NPNF2, 7:3181).
Mnich Maksym świadczy, że Apollinarianie i Monofizyci używali tej samej broni (w jego dwudziestu przemówieniach+, które powszechnie, choć fałszywie, przypisuje się Atanazemu).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 24, 2023 | Herezja Remonstrancji, Prima Scriptura, Zgubna droga
Duchowy rzeźnik i zakała
Judy 1:12 Oni są zakałami na waszych ucztach braterskich, którzy z wami bez bojaźni ucztują, pasąc samych siebie. Są to bezwodne chmury wiatrami unoszone; drzewa zwiędłe, bez owoców, dwukrotnie obumarłe i wykorzenione
John Piper to obok Johna MacArthura i Paula Washera, jedna z najbardziej rozpoznawalnych twarzy neo-kalwinizmu. Otóż ten guru dla tysięcy pozbawionych prawdy Ewangelii wyznawców ogłosił publicznie, że zbawienie jest z wiary oraz z uczynków. W szczególności Piperowi chodzi o tzw. „drugie” usprawiedliwienie na Sądzie Ostatecznym, gdzie według niego dobre uczynki staną się podstawą usprawiedliwienia grzesznika przed Bogiem.
Piper okazał się nominalnym chrześcijaninem, jednym z tych przywódców, którzy nie przeszli przez drzwi czyli Chrystusa, przed którymi też Pismo ostrzega ustami Apostoła Pawła
Dzieje 20:29 Gdyż wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, które nie będą oszczędzać stada
.
Jan 10:1 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni drzwiami, ale wchodzi inną drogą, ten jest złodziejem i bandytą
Ten, który miał pilnować stada Pańskiego przed zwiedzeniem (1 Piotra 5:2; Efez. 4:11-13; Tyt. 1:9) stał się jego rzeźnikiem. Proklamując herezję zbawienia z uczynków dowiódł tym samym, że nie tylko nie zna i nigdy nie znał Ewangelii, ale też utwierdził w drodze zatracenia wielu swoich bezkrytycznych zwolenników. Ci ostatni bronią go jako ortodoksyjnego chrześcijanina posługując się przy tym szeregiem zmyślnych zarzutów.
Ponieważ Słowo naucza, że kto myśli, że stoi, niech uważa, aby nie upadł (1 Kor. 10:12) wyznawcom Johna Pipera, zgodnie z duchem Berejczyków (Dzieje 17:11) zalecamy zapoznanie się z niniejszym artykułem celem zbadania i sprawdzenia własnej pozycji względem pozycji Biblijnej.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 23, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia historyczna
Czym jest Ewangelia?
Rzym. 1:16-17
.
16. Nie wstydzę się bowiem ewangelii Chrystusa, ponieważ jest ona mocą Boga ku zbawieniu dla każdego, kto uwierzy, najpierw Żyda, potem i Greka
17. W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boga z wiary w wiarę, jak jest napisane: Sprawiedliwy będzie żył z wiary.
Termin Ewangelia oznacza:
1) Radosne przesłanie lub dobrą nowinę.
2) Ofiara składana Bogu za tę dobrą nowinę.
3) Nagroda, która jest dana temu, kto ogłasza te radosne nowiny.
Tutaj oznacza doktrynę, czyli radosną nowinę o Chrystusie objawionym w ciele;
Łuk. 2:10-11 10. I powiedział do nich anioł: Nie bójcie się, bo oto zwiastuję wam wielką radość, która będzie udziałem całego ludu. 11. Dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 22, 2023 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Islam, Trynitologia
Bój o prawdę
Przysłów 30:4 Któż wstąpił do nieba i zstąpił? Któż zebrał wiatr w swoje garście? Któż zgarnął wody do swej szaty? Któż utwierdził wszystkie krańce ziemi? Jakie jest jego imię? A jakie jest imię jego Syna? Czy wiesz?
Ponieważ Pismo Święte jest zachowane (Psalm 119:89, 152, 160; Izaj. 40:8; Mat. 5:18; 24:35; Gal. 3:15; 1 Piotra 1:25) w całkowitej czystości (2 Sam. 22:31; Psalm 12:6; 18:30; 119:140; Przysłów 30:5) chrześcijańskie przekonanie co do prawdy przekazywanej przez Słowo Boże jest pewne, fundamentalne, trwałe i niezmienne. Pismo naucza nas o Bogu Trójjedynym: jednej Boskiej Istocie współdzielonej przez trzy Boskie Osoby.
Wbrew prawdziwej, nieomylnej i niezawodnej Biblijnej doktrynie wyznawcy kłamliwego allaha zarzucają chrześcijanom, że Jezus nigdy nie powiedział o sobie, że jest Synem Bożym i że jest to wyłącznie zmyślone świadectwo diabła, uczniów Jezusa i Jego wrogów. Muzułmanie czynią tak, ponieważ uznają Jezusa za proroka ale odrzucają Jego Boskość.
Inni znowóż dowodzą, że nawet jeśli Jezus jest nazwany Synem Bożym, chodzi tu po prostu o jego relację jako człowieka względem Boga, zupełnie podobną do tej, jaką mają wszyscy wierzący.
Rozważmy to.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 21, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Powtórzone usprawiedliwienie
1 Jana 1:8-9
8. Jeśli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jest wierny i sprawiedliwy, aby nam przebaczyć grzechy i oczyścić nas z wszelkiej nieprawości.
9. Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, sami siebie zwodzimy i nie ma w nas prawdy.
To, że stan usprawiedliwienia nie może zostać stracony lub utracony, nie oznacza jednak, że akt usprawiedliwienia nie powtarza się przez całe życie wybranego dziecka Bożego lub że nie ma potrzeby tego powtarzania. Wręcz przeciwnie, Bóg utrzymuje stan usprawiedliwienia, wielokrotnie, nawet codziennie, usprawiedliwiając swoje umiłowane, wybrane dziecko.
Usprawiedliwienie jest zasadniczo przebaczeniem grzechów. Jest to Boża deklaracja w świadomości wierzącego:
„Przebaczam winę za twoje grzechy ze względu na odkupieńczą śmierć Jezusa Chrystusa”.
Jednocześnie usprawiedliwienie to przypisanie winnemu grzesznikowi sprawiedliwości Jezusa Chrystusa – poprzez wiarę wierzącego i jego własne doświadczenie. Codziennie każdy wierzący potrzebuje tego boskiego, zbawczego działania Boga. Codziennie otrzymuje ten łaskawy dar. Ilekroć wierzący żałuje, wyznaje i woła do Boga: „Przebacz mi moje grzechy i grzeszną naturę”, jest usprawiedliwiony.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 17, 2023 | Teologia biblijna
Białe kłamstwa wyższej krytyki tekstu (do pobrania tutaj) to Biblijna, eklezjalna i historyczna odpowiedź na tekstualne alegacje Jamesa White’a i Johna MacArthura
Pozycja obala próbę zmiany treści Pisma Świętego przez współczesnych krytyków tekstu.
Historycznie pierwszy atak na Słowo Boże nie polegał na dodaniu do Słów Boga. Ten pierwszy i fatalny w skutkach dla całej ludzkiej rasy zamach naprawdę był redukcją, ujęciem ze Słowa Bożego. “Czy Bóg rzeczywiście powiedział?” – poddający w wątpliwość szept węża, wyraźnie obecny jest w ideologii wyższego krytycyzmu.
Posłuszni temu głosowi zrywając zakazany owoc “nie odejmuj od Jego słów”, pragną być jak Bóg. Pragną decydować, co jest, a co nie jest Słowem Bożym. Uzurpują sobie Boski autorytet.
Tak jak na początku historii szatan ustami węża poddał w wątpliwość autorytet Boga, kwestionując zakaz spożywania owocu poznania dobra i zła, doprowadzając do upadku Adama i Ewę, pierwszy kościół, tak też współcześnie przez usta wyższych krytyków kościół czasów ostatecznych zostaje postawiony w sytuacji zakwestionowania Bożej opatrzności w zachowaniu Pisma Świętego i zachęcony do wyrywania z Pisma Świętego wielu jego natchnionych fragmentów.
Nie jedno, a szereg pytań wyższej krytyki tekstu podważa autorytet Słowa Bożego, deprecjonując, a nawet obalając wiele z doktryn.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 17, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Przypomnienie
2 Tym. 1:9 Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy.
Biblijna prawda jest jedna, nie ma w Biblii dwóch różnych, paralelnych czy też przeciwstawnych sobie doktryn. Ponieważ Pismo naucza nas, że zbwienie jest tylko z łaski i tylko z wiary oraz nie jest z uczynków, nie jest możliwym aby jakakolwiek interpretacja dowolnego fragmentu tworzyła doktrynę przeciwną. A jednak…
W ujęciu historycznym, a mówiąc bardziej precyzyjnie, w historii kościoła, wyraźnie zarysowuje się linia frontu wielkiej bitwy o prawdę, której znamiennym elementem jest właściwwa definicja kluczowych dla soteriologii słów.
Fałszywy kościół atakuje wiarę dodając uczynki do wiary, dwa niezbędne komponenty zbawienia. Kościół prawowierny odpiera ataki powołując się na Słowo Boże i Biblijne znaczenie słów.
Przedmiotem niniejszego rozważania jest utwierdzenie chrześcijan w ortodoksji poprzez wskazanie na zakres znaczeniowy słowa μετάνοια metanoia oznaczającego „upamiętanie”, a tłumaczonego przez odstępców jako „pokuta”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 16, 2023 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Życiorys
2 Sam. 18:8 Chuszaj dodał: Znasz swego ojca i jego ludzi. Są dzielnymi wojownikami rozjuszonymi w sercu jak niedźwiedzica na polu, której zabrano młode…
Zachariasz Ursinus (18 lipca 1534 – 6 maja 1583) był XVI-wiecznym niemieckim teologiem Reformowanym i Reformatorem protestanckim, urodzonym jako Zacharias Baer we Wrocławiu. Stał się czołowym teologiem Reformowanego ruchu Protestanckiego w Palatynacie, służąc zarówno na Uniwersytecie w Heidelbergu, jak i w Kolegium Mądrości (Collegium Sapientiae).
Najbardziej znany jest jako główny autor i interpretator Katechizmu Heidelberskiego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 15, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Reformowany dylemat
1 Piotra 1:18-20
.
18. Wiedząc, że nie tym, co zniszczalne, srebrem lub złotem, zostaliście wykupieni z waszego marnego postępowania przekazanego przez ojców;
19. Lecz drogą krwią Chrystusa jako baranka niewinnego i nieskalanego;
20. Przeznaczonego do tego przed założeniem świata, a objawionego w czasach ostatecznych ze względu na was.
Pod jednym względem na pytanie: „kiedy wybrany grzesznik jest usprawiedliwiony?” łatwo odpowiedzieć: Kiedy on lub ona wierzy w Jezusa Chrystusa głoszonego w Ewangelii.
Pod innymi ważnymi względami kwestia jest trudna, wręcz kontrowersyjna i być może z tego powodu często ignorowana. Kontrowersyjne aspekty pytania obejmują kwestię wiecznego usprawiedliwienia:
- czy zbawczy akt Boga usprawiedliwienia winnego, ale wybranego grzesznika dokonuje się tylko w czasie – za pośrednictwem wiary grzesznika?
.
- czy też usprawiedliwienie grzesznika przez wiarę w czasie i historii ma swój początek i realizuje się w usprawiedliwiającym dekrecie Boga w wieczności?
W tej kwestii wiecznego usprawiedliwienia Reformowani teologowie i kościoły energicznie walczyli. Do dziś toczą się kontrowersje wokół kwestii wiecznego usprawiedliwienia wśród tych, którzy są jednomyślni w wyznawaniu usprawiedliwienia wyłącznie przez wiarę.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 14, 2023 | Teologia biblijna
Ukrywając prawdę
Argumentum ad novitam Błąd ten polega na tym, że ktoś powołuje się w swej argumentacji na fakt, że jego rozumowanie jest nowsze, nowocześniejsze, postępowe itd.
W zasadzie niniejszy artykuł dotyka najmniej istotnej kwestii, jaką jest przyjęta przez krytyków tekstu nowa, żelazna w ich systemie zasada „starsze jest lepsze”. Ta nowoprzyjęta reguła zakłada, że im manuskrypty starsze, tym ich przekaz bardziej wiarygodny, bliższy treści zawartej w autografach.
Oczywiście treści autografów wyżsi krytycy tekstu nie znają, jednakże twierdzą, że można ją odtworzyć właśnie przez porównywanie i zestawienie najstarszych manuskryptów, co przy założeniu domniemanej „czystości” najstarszych z manuskryptów poprowadzić ma do oczyszczenia treści Pisma Świętego z rzekomych naleciałości, czy też zanieczyszczeń, jakie zostały do niego dodane na przestrzeni wieków.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 11, 2023 | Egzegezy, Teologia reformowana
Bóg jest mądry
Przysłów 2:6 PAN bowiem daje mądrość, z jego ust pochodzi wiedza i rozum.
To, że Bóg jest mądry, jest wyraźną nauką Pisma Świętego, ale lud Boży rzadko o tym pamięta, zwłaszcza gdy cierpi lub gdy sprawy nie układają się po ich myśli. Trudno jest dostrzec mądrość Bożą, a w takich chwilach trzeba wierzyć, nie widząc.
W mądrości Bóg zarządził wszystko. To jest powód, dla którego wszystkie rzeczy ze sobą współpracują. Nie zdarzają się przypadkowo i niezależnie od innych rzeczy, ale wszystkie rzeczy, które się zdarzają, pasują do siebie i współpracują jak części dobrze naoliwionej i dobrze działającej maszyny.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 10, 2023 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Zapomniany aspekt zbawienia
1 Jana 5:13 To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne i abyście wierzyli w imię Syna Bożego.
Aspektem usprawiedliwienia, który jest często pomijany, jest zapewnienie jego sprawiedliwości, a zatem i zbawienia. [1]
Rzeczywistość usprawiedliwienia polega na tym, że Duch usprawiedliwiającego Ojca Jezusa Chrystusa zapewnia każdego, kogo Duch usprawiedliwia, że jest usprawiedliwiony. Zapewnienie to jest istotnym elementem samego aktu usprawiedliwienia. Wybrany, wierzący grzesznik jest nie tylko usprawiedliwiony, ale także wie, że jest usprawiedliwiony. W rzeczywistości spójnik „ale” w poprzednim zdaniu jest mylący. Może sprawiać wrażenie, że usprawiedliwienie to jedno, a zapewnienie usprawiedliwienia to drugie.
Prawda jest taka, że usprawiedliwienie jest zasadniczo zapewnieniem usprawiedliwienia przez samą wiarę. Jeśli wierzący grzesznik nie jest pewien swojej sprawiedliwości przed Bogiem, nie został usprawiedliwiony przez wiarę. Chrystus umarł za niego. Duch go odrodził. Bóg go wybrał. Ale nie został usprawiedliwiony przez wiarę.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 9, 2023 | Egzegezy, Teologia reformowana
Podstawa rozważania
Czytając powyższy tekst w języku polskim dochodzimy do kilku wniosków. Po pierwsze, że do Boga należy zbliżać się w pełni wiary a po drugie iż temu zbliżeniu towarzyszy oczyszczenie sumienia i obmycie ciała czystą wodą. To prowadzić może do konkluzji, że oczyszczenie o jakim mowa odnosi się do zanurzenia w wodzie.
Otóż w języku greckim zdanie powyższe brzmi nieco inaczej. Tłumaczenie polskie jest nieprecyzyjne oraz selektywne. Brak precyzji odnosi się do frazy „pełnia wiary”. Selektywność zaś dotyka zwrotu „serca oczyszczone”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 8, 2023 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Zagrożenia świata zewnętrznego
Kol. 4:5
4. Abym ją objawił i mówił tak, jak powinienem.
5. Postępujcie mądrze wobec tych, którzy są z zewnątrz, odkupując czas.
6. Wasza mowa niech zawsze będzie miła, zaprawiona solą, abyście wiedzieli, jak należy każdemu odpowiedzieć.
Rozważając 5 werset czwartego rozdziału listu do Kolosan należy uwzględnić jego historyczne konotacje. Ponieważ wiemy, iż był on pisany między 60 a 62 rokiem I wieku z więzienia w Rzymie, właściwe zrozumienie myśli apostolskiej wymagać będzie odtworzenia sytuacji politycznej i kulturowej tamtego okresu, ze szczególnym uwzględnieniem zagrożeń czyhających na przeciętnego obywatela cesarstwa.
W czasach republiki rzymskiej senat i sejmiki były ważnymi źródłami prawa. W imperium ostatecznym źródłem prawa był cesarz a powiedzienie „cokolwiek podoba się cesarzowi, jest prawem” dobitnie dowodziło absolutnej władzy cesarskiej. Rzymianie jednak szanowali swoje dawne tradycje. Senat nadal się zbierał, a senatorowie mieli wysoki status społeczny.
Prawa rzymskie były surowe, ale przestępczość była w Rzymie powszechna. Najczęstszymi przestępstwami były kradzieże, napady i zabójstwa. Rzymska policja miała oko na bogatsze dzielnice, ale rzadko patrolowała biedniejsze części miasta. Niektóre ulice były tak niebezpieczne, że zamykano je na noc.
Rzymianie starali się chronić przed przestępczością. Bogacze starali się ukryć swoje bogactwo, nosząc stare, brudne togi, kiedy podróżowali nocą. Kobietom i dzieciom z bogatych rodzin mówiono, aby nigdy nie wychodziły samotnie na zewnątrz, nawet w ciągu dnia.
Każdy Rzymianin, w tym biedny, mógł oskarżyć kogoś o przestępstwo. Sprawę rozstrzygnęło jury składające się z obywateli. Oskarżeni czasami próbowali zdobyć sympatię ławy przysięgłych, chodząc do sądu w łachmanach czy też brudnych ubraniach lub zmuszając żony i dzieci do płaczu przed ławą przysięgłych.
Rzymianie uważali, że jedno prawo powinno obowiązywać wszystkich obywateli. Mimo to prawo rzymskie nie było stosowane jednakowo. Biednych spotykały surowsze kary niż bogatych, czasem nawet tortury.
Aby złagodzić nastroje wyzyskiwanej biedoty bogaci patrycjusze, senatorowie oraz sam Cesarz organiozowali szereg rozrywek. Wyścigi rydwanów, zapasy, walki gladiatorów, ale także quai-relijna pantomima i teatr były popularnymi formami trzymania obywateli w ryzach posłuszeństwa.
Jeśli o życie duchowe chodzi, Rzymianie praktykujący politeizm lubowali się w rozmaitych świętach i festiwalach, z których warto wpsomnieć wielkie i małe dionizja, do złudzenia przypominające współczesny karnawał.
Obywatele Kolosów wyznawali Cybele, boginię matkę i Sabaziosa, boga natury czczonych także przez dzikie tańce, wino, śpiew i inne ekscesy, których nie godzi się nawet wspominać.
Wiele z negatywnych aspektów życia tamtych czasów jak korupcja, nierówność wobec prawa, lżejsze traktowanie bogaczy, surowsze kary dla biednych, powszechna przestępczość, wszędobylska bieda oraz autorytaryzm a nawet totalitaryzm władzy centralnej jest obecnych we współczesnej rzeczywistości. Wynika to z kilku duchowych czynników.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 7, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Odrodzeni z łaski
Jan 3:3 … Odpowiedział mu Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć królestwa Bożego
Kiedy latorośl lub gałąź drzewa owocowego zostaje wszczepiona w pień innego drzewa, pierwszym rezultatem tego organicznego połączenia jest to, że natura i życie drzewa zaczyna udzielać się zaszczepionemu pędowi roślinnemu. Ten pierwszy rezultat jest całkiem ukryty przed naszym wzrokiem. To tajemnicza operacja.
W rzeczywistości przez pewien czas obserwujące oko hodowcy może mieć zupełnie odwrotne wrażenie. Może się wydawać, że wszczepiony pęd obumiera z powodu tejże operacji, a wszelkie pąki lub kiełki, które pojawiły się na nim przed wszczepieniem, mogą uschnąć. Jednak faktem jest, że jeśli przeszczep się powiedzie, wszczepiona gałązka otrzymuje początek nowego życia dzięki zjednoczeniu z pniem.
To samo dotyczy grzesznika, który jest zjednoczony z Chrystusem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 4, 2023 | Egzegezy, Teologia reformowana
Bóg całkowicie Suwerenny
Rzym. 11:36 Z niego bowiem, przez niego i w nim jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen.
Powinniśmy zrozumieć, że Boże dekrety nie są jakimś planem na papierze schowanym w przegródce gdzieś w niebie, ale żywą i potężną wolą Boga. Jego dekrety nie są czymś, z czym Bóg konsultuje się od czasu do czasu, aby zobaczyć, co zaplanował zrobić, ale są to myśli Jego własnego niezmiennego umysłu, który jest źródłem i przyczyną wszystkiego, co się dzieje.
Kiedy Bóg czegoś chce — a chce wszystkiego — wtedy to, czego chciał, musi się urzeczywistnić i tak się dzieje, ponieważ On tego chciał.
(więcej…)
