utworzone przez Reformowani | maj 31, 2022 | Chrześcijańska moralność, Reformowany światopogląd
Zarys problemu
Hiob 40:15-24 Oto behemot, którego stworzyłem wraz z tobą; je trawę jak wół. Oto jego siła jest w jego biodrach, a jego moc w pępku jego brzucha. Rusza swoim ogonem jak cedrem, ścięgna jego bioder są splecione. Jego kości jak rury spiżowe; jego kości jak drągi żelazne. On jest przednim dziełem Boga. Ten, który go uczynił, sam może na niego natrzeć swoim mieczem. Żywność dostarczają mu góry, gdzie wszystkie polne zwierzęta hasają. Leży pod cienistymi drzewami, w ukryciu trzcin i bagien. Drzewa cieniste osłaniają go cieniem, wierzby potoku otaczają go. Oto wypija rzekę i nie spieszy się, będąc pewny, że może wchłonąć Jordan do swojej paszczy. Czy można go złapać za oczy albo powrozy przeciągnąć mu przez nozdrza?
Od wielu lat wyobraźnia nie tylko młodych ludzi, rozpalana jest tematyką dinozaurów, ich różnorodnością gatunkową i zmianom jakie w nich następowały przez rzekome „miliony lat”.
Pierwszy problem z dinozaurami to kwestia datowania skamieniałości, niekompletności ich szczątków oraz umieszczenia w warstwach kopalnych. Jednak ten problem postaram się przybliżyć w innym opracowaniu.
Drugi problem to sposób na znalezienie ciągłości ewolucyjnych poszczególnych ogniw, których zwyczajnie nie ma. Podkreślam, nie tylko nie ma, ale często szczątki uznawane za młodsze zalegają niżej, niż te starsze. Też skupię się na tym temacie w innym opracowaniu.
Nauka zakłada i przyjmuje, że dinozaury są gadami, posiadają zatem gadzie cechy morfologiczne, metaboliczne etc etc.
- Skąd zatem nagle dochodzi do zmiany gada w ptaka, o podobnych cechach morfologicznych ale o innym metabolizmie, genetyce etc etc?
.
- W jaki sposób dochodzi do tego na skal absolutnie masową z zachowaniem możliwości rozmnażania między gatunkami i to do tego w taki sposób, by każde odmienne od rodziców potomstwo, było jednocześnie płodne względem siebie? Masowo, nie jednostkowo?
Tego teoria ewolucji nie wyjaśnia skupiając się na szukaniu ogniw pośrednich między gatunkiem startowym a gatunkiem końcowym. Ale przecież to nie tylko kwestia gatunku, w ramach jednej gromady. Nagle dochodzi do zmian tak olbrzymich że zwierzę będące potomkiem przedstawicieli jednej gromady, rodzi się będąc przedstawicielem innej gromady, a tak, według teorii ewolucji, jest z gadami i ptakami. 😉
(więcej…)
utworzone przez SebTer | maj 30, 2022 | Egzegezy, Teologia reformowana
Definicja
Rzym. 2:28-29
.
28. Nie ten bowiem jest Żydem, kto jest Żydem na zewnątrz, ani nie to jest obrzezaniem, co jest na zewnątrz, na ciele;
29. Ale ten jest Żydem, kto jest nim wewnątrz, i to jest obrzezanie, co jest obrzezaniem serca, w duchu, nie w literze, którego chwała nie pochodzi od ludzi, lecz od Boga.
Większość ludzi nie wie, kim jest Żyd. Niewierzący nie wiedzą; wielu wyznających chrześcijan nie wie. Wielu, którzy nazywają siebie Żydami, nie są Żydami, a niektórzy, którzy nie nazywają siebie Żydami, są Żydami.
- Niektórzy odpowiedzą: „Na pewno ci, którzy wierzą w religię żydowską, judaizm, są Żydami” – ale istnieją przecież żydowscy sceptycy i ateiści.
.
- Czy zatem Żydami są ci, którzy mieszkają w Izraelu? – ale w Ameryce żyje prawie tyle samo Żydów co w Izraelu, a wielu w Izraelu to Palestyńczycy.
.
- Czy zatem Żyd nie jest kimś, kto fizycznie pochodzi od Abrahama, Izaaka i Jakuba? – ale jeśli Eskimos przechodzi na judaizm (niezależnie od odmiany), staje się Żydem, a około IX wieku znaczna liczba Chazarów została Żydami.
„Kim jest Żyd?” nie jest prostym pytaniem. Noszenie jarmułki lub obrzezanie (a co z kobietami?) lub zaangażowanie w edukację nie są rozstrzygające. W dzisiejszym świecie istnieje jednak szeroko stosowana definicja Żyda: takiego, który ma żydowską matkę (niekoniecznie żydowskiego ojca) i / lub takiego, który oficjalnie przeszedł na judaizm.
Ale wielu wykluczyłoby Żydów mesjanistycznych, argumentując, że ci, którzy urodzili się z żydowskich matek, nie są już Żydami, jeśli wierzą w Pana Jezusa Chrystusa.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 27, 2022 | Teologia systematyczna
Cel ustanowienia
Wierzymy i wyznajemy, że nasz Zbawiciel Jezus Chrystus nakazał i ustanowił sakrament wieczerzy świętej, aby karmić i wspierać tych, których już odrodził i włączył do swojej rodziny, to jest Kościoła.
1 Mat. 26:26 A gdy jedli, Jezus wziął chleb, pobłogosławił, połamał i dał uczniom, mówiąc: Bierzcie, jedzcie, to jest moje ciało.
.
Marek 14:22 A gdy jedli, Jezus wziął chleb, pobłogosławił, połamał i dał im, mówiąc: Bierzcie, jedzcie, to jest moje ciało.
.
Łuk. 22:19 Wziął też chleb, złożył dziękczynienie, połamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało, które jest za was dane. To czyńcie na moją pamiątkę.
.
1 Kor. 11:23-25 23. Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której został wydany, wziął chleb; 24. A gdy złożył dziękczynienie, połamał i powiedział: Bierzcie i jedzcie, to jest moje ciało, które za was jest łamane. Czyńcie to na moją pamiątkę. 25. Podobnie po wieczerzy wziął też kielich, mówiąc: Ten kielich to nowy testament w mojej krwi. Czyńcie to, ilekroć będziecie pić, na moją pamiątkę.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 26, 2022 | Historia chrześcijaństwa
Podstępna gra papieża
Rok 1519
Łuk. 16:8 . ..Bo synowie tego świata w swoim pokoleniu są roztropniejsi od synów światłości.
Luter nie miał zamiaru rozstawać się z Rzymem, ale ostatecznie było to nieuniknione. Nie chodziło o to, że Luter wywołał tę separację w swoim pragnieniu odejścia od wiary „nieskrępowanej”, ale o to, że Rzym oddzielił się od Lutra, ogłaszając go heretykiem.
Papież był gotów wystawić przeciwko niemu papieską bullę, gdy nagle zmienił swoją taktykę, prawdopodobnie ze względu na jego koncepcje, w których umysł Fryderyka był skupiony na całej sprawie jego mnicha. Zamiast tego papież wysłał Karola z Miltitz ze złotą różą do elektora w nadziei, że przekona go, by stanął po stronie Rzymu i przeciw Lutrowi.
Cesarz Niemiec Maksymilian zmarł 12 stycznia 1519 r., a administratorem imperium został Fryderyk. Ponieważ papież nie chciał, aby Karol austriacki zasiadł na tronie, jego dążeniu do zdobycia elektora towarzyszyła w tym czasie pobłażliwość wobec Lutra. Po prostu nie chciał stwarzać niepotrzebnych problemów pośród tak ważnego dla niego konfliktu politycznego.
Miltitz spotkał się także z Lutrem, aby najlepiej jak tylko pozwoliło na to serdeczne spotkanie przekonać go do kontynuowania rozpoczętego kursu. Zyskał trochę gruntu, przynajmniej we własnym umyśle, i poprosił Lutra, aby napisał do papieża, aby wyjaśnić swoje różnice jako pokorny sługa kościoła. Chociaż Luter zgodził się na to i napisał list, nadal nie chwiał się w swoim pragnieniu i nie wyrzekł się Ewangelii.
Kiedy rozpoczęły się te negocjacje, Luter wciąż był zajęty drukiem swoich książek i wysyłaniem ich po całym kraju i do innych krajów. Wiele z jego prac przywieziono do Włoch, Hiszpanii, Anglii i Szwajcarii.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 25, 2022 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Meandry upadłego umysłu
Hebr. 2:9 Ale widzimy Jezusa, który stał się niewiele mniejszy od aniołów, ukoronowanego chwałą i czcią za cierpienia śmierci, aby z łaski Boga zakosztował śmierci za wszystkich.
Uniwersalizm soteriologiczny reprezentując naturalną teologię upadłego umysłu wypacza nauczanie Biblii. To jednocześnie bardzo interesujący przedmiot dyskusji z dwóch powodów:
Po pierwsze nie ma on oparcia w Słowie Bożym, ani jeden fragment Pisma nie naucza aby zbawienie czy też śmierć Chrystusa obejmowała swym zakresem wszystkich ludzi głowa w głowę
Po drugie, wiedząc o tym, zadziwia jak głęboko martwy duchowo jest umysł nieodrodzonego człowieka, który pomijając Bożą, całkowitą suwerenność w zbawieniu na siłę wczytuje do Biblii swoją „świętą i nienaruszalną presupozycję” – wiarę w uniwersealne odkupienie oparte o takież wewnętrzne, subiektywne przekonanie.
„widzicie” – powie uniwersalista – „tu jest napisane wprost, że Chrystus skosztował śmierci za wszystkich zatem umarł za wszystkich.” – I dalej, konkludując doda – „wszyscy zatem są obiektem bożej łaski, muszą tylko zechcieć z niej skorzystać!”.
Kolejni znowóż będą śmiało dowodzić, iż Chrystus umarł za wszystkich ludzi po to, aby jednych móc zbawić a innych móc potępić. Czy tego naucza autor Listu do Hebrajczyków?
Broń Boże…
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 24, 2022 | Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia biblijna
Przedmowa
3 Mojż. 10:1-2 1. A Nadab i Abihu, synowie Aarona, wzięli każdy swoją kadzielnicę, włożyli do nich ogień, nałożyli na nie kadzidła i ofiarowali przed PANEM obcy ogień, którego im nie nakazał. 2. Wtedy wyszedł ogień sprzed PANA i pochłonął ich, i pomarli przed PANEM.
Podstępnie wprowadzona do chrześcijaństwa doktryna wolnej woli człowieka, jak zauważył Jakub Arminiusz, główny jej propagator w kręgach protestanckich „posiada nieskończoną wartość jako narzędzie w różnych tematach teologicznej doktryny” [Disp. publ. 4:34]. Z perspektywy czasu trudno nie zgodzić się z tą tezą, rzeczywiście każdy obszar teologii został w mniejszym lub większym stopniu wypaczony naukami ludzkimi, które dla Boga nie mają żadnej wartości. Zepsucie dotknęło także formy wspólnego uwielbienia, przed czym ostrzegał pielgrzymujący Mesjasz.
Marek 7:7 Lecz na próżno mnie czczą, ucząc nauk, które są nakazami ludzkimi.
Podstęp doprowadził do bezbożnej anarchii, zupełnie jak w czasach bezkrólewia w Izraelu tak i obecnie każdy człowiek ogłaszający się chrześcijaninem czyni to, co słuszne w jego oczach (Sędziów 17:6). Samowolne wprowadzenie ludzkiego elementu do kultu Boga niesie ze sobą poważne niebezpieczeństwo Bożego gniewu, o czym boleśnie i na własnej skórze przekonali się kapłani Nadab i Abihu. Ich „jedyną winą” był nieuprawniony sposób oddania Bogu czci: Nadab i Abihu umarli, gdy ofiarowali inny ogień przed PANEM (4 Mojż. 26:61).
Kościół to nie demokracja i rządzi się Bożym prawem: wszystko co nie jest przez Boga nakazane, jest zabronione. Powszechnie przyjętej przez upadłe umysły principium popularis „wszystko co nie jest zabronione jest dozwolone” Pismo Święte przeciwstawia regulacyjną zasadę formy publicznego uwielbienia.
Mat. 28:19-20 Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego; Ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do końca świata. Amen.
Bóg nakazuje śpiewanie Psalmów. Bóg również nigdy nie dał ludziom wolnej ręki do tworzenia religijnych pieśni, aby były śpiewane w czasie nabożeństwa.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 23, 2022 | Charyzmania, Egzegezy
Wstęp
Neo-ewangelikalizm jest ślepy duchowo, nie powinno zatem nikogo dziwić, że wyznawcy, a nawet „pastorzy” współczesnego odstępczego „kościoła” nie potrafią dostrzec w ruchu zielonoświątkowym kulminacji odejścia od obiektywnej prawdy Ewangelii. Pentekostalizm z jego fałszywymi cudami i znakami jest szczytowym osiągnięciem szatana, ostateczną formą duchowej głupoty, gdzie jednoznacznie kłamliwe przejawy mocy przypisuje się w bluźnierczy sposób Duchowi Świętemu.
Mimo wszystko fałszywy kościół będzie bronił swoich dzieci, nawet tych najbardziej zwyrodniałych doktrynalnie, sztandarowym zaś podejściem do kwestii herezji zielonoświątkostwa jest wypowiedź prominentnego pseudokalwinisty, który niczym kokosz osłania odstępców swym dość wątpliwym autorytetem:
„Mam wielu przyjaciół np. w KZ, których prawdziwość wiary jest przekonywująca nie tylko dla mnie.” – Marek Handrysik, Kościół Wolnych Chrześcijan, źródło
Po rozważeniu „Trzech fal pentekostalizmu”, „Prekursorów współczesnego zielonoświątkowego zwiedzenia” i „Chrztu Duchem Świętym” dochodzimy do kwestii mówienia językami. Przede wszystkim wyjaśnijmy, że języki w Biblii nie są bełkotem — celowo pejoratywnym określeniem na zielonoświątkową, charyzmatyczną i neocharyztmatyczną głupkowatą i niezrozumiałą paplaninę.
Otóż języki w Dziejach Apostolskich i 1 Liście do Koryntian są prawdziwymi ludzkimi językami.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 20, 2022 | Teologia systematyczna
Rola Sakramentów
Wierzymy, że nasz łaskawy Bóg, mając na uwadze naszą słabość i ułomność, ustanowił sakramenty, aby przez nie przypieczętować swoje obietnice i dał gwarancję dobrej woli i łaskawości względem nas, a także by posilać i wzmacniać naszą wiarę – te złączył On ze Słowem Ewangelii, aby to, co zawarł w Jego Słowie, i to, co wypracowuje w naszych sercach, jeszcze lepiej przemawiało do naszych zmysłów, i aby utwierdzało w nas zbawienie, które nam daje.
Rzym. 4:11 I przyjął znak obrzezania jako pieczęć sprawiedliwości wiary, którą miał przed obrzezaniem, po to, aby był ojcem wszystkich nieobrzezanych wierzących, aby im też poczytana była sprawiedliwość;
.
1 Mojż. 9:13 Kładę na obłoku mój łuk, który będzie na znak przymierza między mną a ziemią.
.
1 Mojż. 17:11 Obrzezacie więc ciało waszego napletka; to będzie znakiem przymierza między mną a wami.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 19, 2022 | Egzegezy, Greka Koine, Teologia biblijna
Nietuzinkowe pytanie
Jan 3:16 Tak bowiem Bóg umiłował świat (τὸν κόσμον ton kosmon), że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w niego wierzy (ὁ πιστεύων ho pisteuon), nie zginął, ale miał życie wieczne.
Pewien Bogobojny Brat po szeregu rozmów z przedstawicielami religii opartej o herezję uniwersalnego odkupienia zadał wielce interesujące pytanie:
„Jakie jest znaczenie greckiego słowa κόσμος kosmos czyli „świat”?. Wielu obrońców powszechnego odkupienia używa definicji słownikowej na obronę swojego stanowiska twierdząc, że „świat” oznacza każdą osobę głowa w głowę jaka żyła, żyje i będzie żyć od początku do końca świata. Czy słowo to posiada jedno a może różne znaczenia?”
Językowe zagadnienie, choć w szczególności dotyczy konkretnego słowa, w rzeczywistości odnosi się do ogólnej problematyki interpretacji tekstu dotykając swoim zakresem fundamentalnych dla chrześćijaństwa tematów będących przedmiotem zaciekłej dyskusji:
- Semantyki – rozumianej jako dyscyplina badająca problem znaczenia w języku, a także relacji formy znaku do treści oznaczanej, w ujęciu synchronicznym (tj. aktulane jego znaczenie w danym języku) i diachronicznym (rozwoju i zmiany znaczenia w czasie)
.
- Formalnej wystarczalności Pisma – tj. reguły według której wszystkie doktryny Pisma mogą być zrozumiane przez czytelnika bez udziału zewnętrznej tradycji (ustnej lub pisemnej)
.
- Zasady Scriptura Scripturam interpretarum – czyli interpretacji fragmentów Pisma w świetle innych fragmentów Pisma i w zgodzie z całością nauczania Słowa Bożego (Pismo nie może sobie zaprzeczać)
W artykule, obok teorii analizy jezykowej, przedstawiona zostanie praktyczna aplikacja wynikających z niej zasad.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 18, 2022 | Egzegezy, Herezja Remonstrancji, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Dzisiejsza ewangelia a Ewangelia Chrystusa
Jer. 8:3 I cała reszta ocalałych z tego przewrotnego rodu będzie wybierać raczej śmierć niż życie
Arminianizm naucza o wolnej woli człowieka umożliwiającej dokonanie mu wyboru między dobrem a złem. To nic innego jak potępiony przez Kościół Pelagianizm, nauczający że ludzka natura nie została dotknięta przez upadek Adama, ale że wszyscy ludzie mają nadal swobodę wyboru dobra lub zła, aby słuchać Boga lub być mu nieposłusznym.
Pelagianizm czerpie garściami z herezji Satornila, przed którą przestrzegali ojcowie Kościoła:
„[Ojciec] posłał na świat Chrystusa dla zbawienia ludzi, którzy w niego wierzą. Mówi, że są dwa rodzaje ludzi i że jedni są dobrzy, a drudzy źli, a ta różnica istnieje w naturze. Ponieważ złe duchy współistnieją ze złymi ludźmi, Zbawca przyszedł – mówi Satornil – pomóc dobrym.” – Teodoret z Cyru, O herezjach, s 30
Szanowny czytelniku, kimkolwiek jesteś. Jeśli wierzysz dzisiejszą ewangelię wolnej woli człowieka, wiedz, że wierzysz w pseudo ewangelię, która jeszcze nikogo nie zbawiła, zamiast tego wysłała do piekła niezliczoną ilość zwiedzionych ludzi.
Spytasz pewnie dla czego? Cóż, jest wiele ku temu powodów.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | maj 17, 2022 | Egzegezy, Teologia reformowana
Czy Izrael i Kościół to jeden lud?
Gal. 6:15-16 15. W Chrystusie Jezusie bowiem ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, ale nowe stworzenie. 16. A na tych wszystkich, którzy będą postępować według tej zasady, niech przyjdzie pokój i miłosierdzie, to jest na Izraela Bożego.
Trzy pytania dotyczące Izraela i Kościoła.
- Jak wspieramy nasz pogląd, że Izrael i Kościół to ten sam lud Boży w świetle Mateusza 16:18? Chrystus mówi: „zbuduję mój kościół”. Czy nie oznacza to, że w tamtym czasie Kościół jeszcze nie istniał, ale był bytem, który miał nadejść dopiero w przyszłości? Dlatego też starotestamentowy Izrael nie mógł być „kościołem” (wbrew temu co twierdzimy).
.
- Kościół nazywany jest „ciałem” Chrystusa (Kol. 1:18), a wejście do ciała ma nastąpić przez chrzest Duchem (1 Kor. 12:13) – kluczowym elementem jest to, że dzieło chrztu Ducha Świętego umieszcza człowieka w ciele Chrystusa, w którym wybrani Żydzi i poganie są zjednoczeni jako Kościół. Skoro Dzieje 1:5 postrzegają chrzest w Duchu jako przyszłość, podczas gdy Dzieje 11:15-16 łączą go z przeszłością, czy nie jest oczywiste, że Kościół powstał w dniu Pięćdziesiątnicy (Dzieje 2)?
.
- Pewne wydarzenia w historii miały zasadnicze znaczenie dla ustanowienia Kościoła — Kościół nie powstał i nie został ustanowiony, dopóki pewne wydarzenia nie miały miejsca. Przykładem tego jest to, że Kościół nie mógł stać się funkcjonującą jednostką, dopóki Duch Święty nie dostarczył niezbędnych duchowych darów i urzędów (Efez. 4:7-11). Jak więc starotestamentowy Izrael może być Kościołem?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 16, 2022 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Narzędzie diabła
1 Kor. 10:21 Nie możecie pić kielicha Pana i kielicha demonów. Nie możecie być uczestnikami stołu Pana i stołu demonów.
Od czasu niepozbawionego kontrowersji powstania nowożytniego pańśtwa Izrael znajduje się ono w stanie wojny. Wystarczy wspomnieć, że od 1948 roku toczone były na jego terytorium liczne konflikty, których łączny czas trwania to blisko 30 lat.
- 1948 Wojna arabsko-izraelska (wojna o niepodległość) w latach 1947–1949
- Kryzys sueski (wojna sueska) w roku 1956
- Wojna sześciodniowa w roku 1967
- Wojna Jom Kippur (wojna październikowa) 1973
- Pierwsza wojna libańska w latach 1982-2000
- Druga Intifada w latach 2000 – 2005
- Druga wojna libańska w roku 2006
- Wojny w Gazie w roku 2008
- Konflikt z Hamasem w 2023 roku
Rok 2025 to kolejnym rokiem wojny, nowy konflikt rozgrywa się z Iranem. Skutki wojen to nie tylko ofiary wojskowe ale też cywilne, po obu stronach giną kobiety, dzieci, starcy. Ważne pytanie jakie rodzi się w głowie każdego rozsądnie myślącego człowieka jest jak tak zróżnicowane etnicznie i niewielkie, bo liczące 9 milionów mieszkańców społeczeństwo, jest w stanie przez 77 lat istnieć będąc otoczonym w zasadzie przez samych wrogów? Jak kraj, który do 1948 nie istniał, nagle stał się solą w oku Palestyńczyków, i to pomimo braku moralnego i duchowego wsparcia Żydów ortodoksyjnych, zamieszkujących od pokoleń tamte tereny?
Otóż stało się możliwe dzięki syjonizmowi – żydowskiemu ruchowi politycznemu zrodzonemu na wygnaniu, zmyślnie przeniesionemu na kanwę chrześcijaństwa przez teologiczny podstęp zwany dyspensacjonalizmem. W rezultacie włączenia dyspensacjonalizmu do kanonu wiary „chrześcijańskiej”, oraz propagacji tego systemu w kręgach „reformowanych” przez Johna MacArthura, niczym zwiedzeni Koryntianie praktykujący spożywanie posiłków ofiarowanych demonom wiele osób uznając się za „kalwinistów” czy też wyznawców teologii Reformowanej popełnia dramatyczny w konsekwencjach błąd i karmi się naukami spłodzonymi przez diabła. Mowa konkretnie o wrogiej chrześcijaństwu syjonistycznej w swych korzeniach doktrynie dyspensacjonalizmu, systemie eschatologicznym przed którym nasi Refomorwani ojcowie ostrzegali wprost.
Należał do nich między innymi Artur Pink (1886 – † 1952), żywiołowo zwalczający także Arminianizm, za co był odrzucony przez ówczesne kościelnictwo, kalwinista, który bez zbędnego obijania w bawełnę stwierdził:
„Dyspensacjonalizm jest narzędziem przeciwnika, mającym na celu ograbienie dzieci z niemałej części chleba, w który ich niebiański Ojciec zaopatrzył ich dusze; to narzędzie, dzięki któremu przebiegły wąż pojawia się jako anioł światła, udając, że „uczyni Biblię nową księgą”, upraszczając wiele w niej, co wprawia w zakłopotanie duchowo nieuczonych. Przykro jest widzieć, jak wielki sukces odniósł diabeł dzięki tej subtelnej innowacji”. – A. W. Pink, A study of Dispensationalism, źródło
Zapamiętajmy: zgodnie z nauką teologów Reformowanych dyspensacjonalizm to
- narzędzie przebiegłego węża, diabła, przeciwnika Boga
- uproszczony system fałszywych wierzeń
- czyniący Biblię księgą rozumianą w nowy sposób
- dociera w swym przekazie do osób niedouczonych
- jest przyczyną wielu duchowych kłopotów
Zbadajmy jak powstała i skąd się wzięła herezja dyspensacjonalizmu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 13, 2022 | Teologia systematyczna
Chrystocentryzm zarządzania
Tymczasem wierzymy, że chociaż pożytecznym i korzystnym jest, aby ci, którzy zarządzają Kościołem sami wyznaczali i ustanawiali pewne rozporządzenia dla dobra Kościoła, to jednak powinni oni rozmyślnie dołożyć wszelkich starań, by nie oddalić się od ustanowień Chrystusa, naszego jedynego Pana.
Kol. 2:6-7 6. Jak więc przyjęliście Pana Jezusa Chrystusa, tak w nim postępujcie; 7. Zakorzenieni i zbudowani na nim, i utwierdzeni w wierze, jak was nauczono, obfitując w niej z dziękczynieniem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 12, 2022 | Charyzmania, Egzegezy
Wstęp
1 Kor. 12:13 Bo wszyscy przez jednego Ducha zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni w jednego Ducha.
Po podsumowaniu w naszych dwóch poprzednich artykułach historii „Trzech fal pentekostalizmu” znanego też jako ruch odnowienia od początku XIX wieku (pentekostalizm, charyzmatyzm i neo-charyzmatyzm), a także „Prekursorów wwspółczesnego zielonoświątkowego zwiedzenia” we wcześniejszej historii Kościoła, w tym
- Ruchu Uświęceniowego,
- Johna Wesleya,
- Edwarda Irvinga
- Katolickiego Kościoła Apostolskiego
- Francuskich proroków
- elementów w Anabaptyzmie i Rzymskim katolicyzmie
- oraz Montanizmu
Teraz zwrócimy się do głównych doktryn i praktyk wyróżniających współczesny pentekostalizm. Logicznie zaczniemy od nauczania na temat chrztu Duchem Świętym rozumianego jako drugie błogosławieństwo.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | maj 11, 2022 | Teologia reformowana
Wybranie
Zgodnie z Biblijnymi i Reformowanymi doktrynami Kalwinizmu wierzymy, że przymierze łaski jest przymierzem suwerennej, szczególnej i nieodpartej łaski zakorzenionej w wiecznym, bezwarunkowym wybraniu w Jezusie Chrystusie, ponieważ „wybranie jest źródłem każdego zbawiającego dobra, z którego wypływają jako owoce i skutki” .
Kanony z Dort
Rozdział I, Art.9: Wybranie nie opiera się na przewidywanym uwierzeniu, posłuszeństwie wiary, świętości ani na żadnej dobrej rzeczy bądź skłonności w człowieku, jako uprzednio wymaganej przyczynie bądź warunku, od którego jest ono uzależnione. Ludzie są wybrani do wiary i posłuszeństwu wierze, do świętości, etc. Dlatego też wybranie jest źródłem każdego zbawiającego dobra, z którego wypływają jako owoce i skutki: wiara, świątobliwość oraz inne dary zbawienia, a także ostatecznie życie wieczne, zgodnie ze świadectwem apostoła: „Gdyż wybrał nas [nie dlatego, że byliśmy święci, lecz], abyśmy byli święci i nieskalani przed nim”
.
Efez. 1:4 Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.
Trójjedyny Bóg „utwierdził nowe przymierze” przez „najcenniejszą śmierć swego Syna” dla „wszystkich i tylko tych, którzy od wieczności zostali wybrani do zbawienia i dani Mu przez Ojca”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 10, 2022 | Historia chrześcijaństwa
Ewagelizacja antychrysta
1 Jana 2:18 Dzieci, to już ostatnia godzina i jak słyszeliście, że antychryst ma przyjść, tak teraz pojawiło się wielu antychrystów. Stąd wiemy, że jest już ostatnia godzina.
(od maja do grudnia 1518)
Po powrocie z Heidelbergu Luter napisał ponownie, aby wyjaśnić swoje 95 Tez, które, jak sądził, zostały źle zrozumiane. Rezolucję wysłał do sądu najwyższego w Rzymie. Złagodził cios, ale nie rozwodnił doktryny. Stał tak mocno na swoich pierwotnych Tezach jak tylku umiał ale z większą pokorą. W istocie wykazał, że wiara w Chrystusa wystarczy, a kupowane lub sprzedawane odpusty nie są biblijne i nie są potrzebne. Jego celem w tym wszystkim było formalne poinformowanie Kościoła rzymskiego, że potrzebuje reformacji.
Po przesłaniu nowych Rezolucji Luter postanowił wysłać list do papieża wierząc, że ten jest człowiekiem szczerym i sprawiedliwym. W jego liście zawarte zostało szczere pragnienie doprowadzenia Leona do poznania Chrystusa i prawdy. Jednak choć Luter pisał z pokorą, w tym samym czasie kardynał Rafał z Rovera napisał do elektora Fryderyka, ostrzegając go, by nie chronił Lutra. Rzym szykował się na Lutra, podczas gdy Luter próbował pozyskać papieża dla Ewangelii.
Duchowe królestwa w stanie wojny miały teraz linię podziału. Luter stanął na Słowie Bożym, aby określić formę kultu przez Ducha Bożego, a Kościół Rzymski stanął na formie Kościoła, aby walczyć z Duchem i Słowem Bożym. Ta linia nie mogła zostać skompromitowana. Trzeba by nienawidzić jednego lub drugiego i wybrać stronę, po której się stanie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 9, 2022 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu, Teologia reformowana
Niebezpieczna doktryna
Jan 3:36 Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne, ale kto nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży zostaje na nim.
Istnieje bardzo niebezpieczne tendencja naginania znaczenia Słowa Bożego w celu zaprzęgnięcia tekstu do obrony słusznej sprawy lecz przy pomocy złych środków, tj. źle rozłożonego Pisma.
Oczywistym i praktycznym powodem unikania tej praktyki jest groźba kompromitacji argumentu przez biegłego w egzegezie adwersarza i tym samym osłabienie sprawy, jeśli nawet nie całkowita porażka. Jednak ważniejszym powodem jest ludzka odpowiedzialność człowieka przed Bogiem. Czytamy iż
- Znaczenia tekstu nie wolno fałszować (2 Kor. 2:17; 4:2; 6:7; 1 Tes. 2:3) oraz
.
- Słowo należy właściwie rozkładać (1 Tym.. 4:6; 2 Tym. 2:15; 1 Tes. 2:4; Przysłów 3:6; Mal. 2:7).
I tak o ile słuszną sprawą jest zwalczanie promowanej przez Johna MacArthura legalistycznej herezji „zbawienia panującego Pana” (ang. Lordship salvation), gdzie dobre uczynki przeniesione zostały ze sfery uświęcenia do sfery soteriologicznej (wystarczy przeczytać komentarz MacArthura do Jakuba 4:7-10) o tyle negacja herezji w oparciu o błąd doktrynalny hiper-kalwinizmu jest nie mniejszym złem niż pierwotny błąd:
„Zdezorientowany człowiek nie wie, że Boży gniew jest nieodwołalnie zarezerwowany wyłącznie dla osób przeznaczonych na potępienie (Przysłów 16:4), podczas gdy osoby wybrane do zbawienia nigdy nie były pod Bożym gniewem. Zamiast tego zawsze byli kochani przez Boga przez wszystkie wieki… niezmiennie (Jer. 31:3) i bezwarunkowo (Rzym. 5:8)”
Teza hiper-kalwinistów jest następująca: wybrani do zbawienia nigdy nie podlegali Bożemu gniewowi i zawsze byli kochani przez Boga niezmiennie i bezwarunkowo. O ile supozycja ta zawiera pewne elementy prawdy, przedstawia mimo wszystko niepełny a przez to fałszywy obraz rzeczy.
Czy rzeczywiście osoby wybrane do zbawienia nigdy nie były pod Bożym gniewem? Mówiąc delikatnie, nie jest to biblijna prawda a twierdzenie takie nigdy nie było pozycją Reformowaną.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 6, 2022 | Teologia systematyczna
Porządek wyborów
Wierzymy, że sługi Bożego Słowa, starsi i diakoni powinni być wybierani do sprawowania odpowiednich urzędów na drodze sprawiedliwego wyboru Kościoła, który będzie wzywał imienia Pana, i w takim porządku, jak uczy Słowo Boże.
1 Tym. 5:22 Rąk na nikogo pospiesznie nie wkładaj ani nie bądź uczestnikiem cudzych grzechów. Siebie samego zachowaj czystym.
.
Dzieje. 6:3 Upatrzcie więc, bracia, spośród siebie siedmiu mężczyzn, mających dobre świadectwo, pełnych Ducha Świętego i mądrości, którym zlecimy tę sprawę.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 5, 2022 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Interesująca kwestia
Mat. 11:28 Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, i ja wam dam odpoczynek.
Czyż w powyższym tekście Chrystus nie oferuje łaskawie odpoczynku i zbawienia „wszystkim, którzy pracują i są obciążeni”? Czyż nie wszyscy nienawróceni pasują do tego opisu (zarówno wybrani jak i potępieni) ? Czyż nie wszyscy doświadczają bolesnego pragnienia, brzemienia i przygniatającego ciężaru, powstałego w wyniku ich grzechu?
Kain tego doświadczał
1 Mojż. 4:13 Wtedy Kain powiedział do PANA: Zbyt ciężka jest moja kara, bym mógł ją znieść.
Judasz Iskariota także
Mat. 27:4 Mówiąc: Zgrzeszyłem, wydając krew niewinną.
Czyż Chrystus łaskawie nie woła i mówi do wszystkich: „Przyjdź do mnie”, obiecując wszystkim odpocząć… „jeśli tylko przyjdą do Niego!”?
Nie. Poniżej argumenty
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 4, 2022 | Charyzmania
Wstęp
Mat. 7:18 Nie może dobre drzewo wydawać złych owoców ani złe drzewo wydawać dobrych owoców.
Po przyjrzeniu się „trzem falom pentekostalizmu„w XX wieku do chwili obecnej, a mianowicie zielonoświątkowcom, charyzmatykom i neo-charyzmatykom, musimy teraz zadać takie pytania, jak:
- czy inne grupy przed nimi miały podobne poglądy?
.
- Jakie były tendencje i rozwój tych ruchów?
.
- Jaka była pozycja teologiczna tych, którzy się im sprzeciwiali?
(więcej…)
