utworzone przez Reformowani | lip 30, 2021 | Teologia biblijna

Przedmowa
Poniżej znajduje się tabela cytatów z Nowego Testamentu (NT) ze Starego Testamentu (ST):
- lewa kolumna zawiera cytaty Nowego Testamentu,
- środkowa Septuaginty (LXX),
- a ostatnia kolumna Tekst Masorecki (TM).
Tłumaczenie NT i TM to Autoryzowana Wersja, LXX, Brenton. Uwzględniono wszystkie oczywiste cytaty; wyklucza ona silne aluzje lub paralele werbalne (np. Mat. 24:15 ~ Dan. 9:27 lub 12:11), takie jak te wymienione w Greckim Nowym Testamencie, 4 obj. wyd. (Stuttgart: Zjednoczone Towarzystwa Biblijne, 1983), 891-901.
Zestawienie pozwala każdemu, kto nie zna języka greckiego, łatwo zobaczyć na pierwszy rzut oka główne różnice, które istnieją między różnymi wersjami. Często trudno jest znaleźć narzędzia, które tworzą taki format, jaki znajduje się poniżej.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lip 29, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu

Wstęp
Tekst ten dotyczy kwestii czasu usprawiedliwienia grzeszników przed Bogiem, a to automatycznie dotyczy czasu przypisania grzechów wybranych Bożych Chrystusowi, jak również przypisania sprawiedliwości Chrystusa wybranym Bożym. Bóg usprawiedliwia swój lud na podstawie sprawiedliwości Chrystusa, którą On im przypisał.
Pozwólcie, że na początku wyjaśnię, iż nigdy nie uważałem kwestii czasu usprawiedliwienia za kwestię Ewangelii, chyba że czyjś pogląd na czas albo zaprzecza, albo myli, albo ignoruje ewangeliczną prawdę o przypisanej sprawiedliwości Chrystusa, która jest jedyną podstawą zbawienia i usprawiedliwienia przed Bogiem oraz jedynym źródłem i mocą duchowego życia w nowym narodzeniu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 28, 2021 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele

Czym jest Kościół?
Efez. 2:19-22
19. A więc nie jesteście już więcej obcymi i przybyszami, ale współobywatelami z świętymi i domownikami Boga;
20. Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus;
21. Na którym cała budowla razem zespolona rośnie w świętą świątynię w Panu;
22. Na którym i wy razem się budujecie, aby być mieszkaniem Boga przez Ducha.
Paweł w swoim liście do Efezjan poświęca wielką uwagę eklezjologii, doktrynie Kościoła. W rzeczywistości moglibyśmy powiedzieć, że List do Efezjan odpowiada na to pytanie: Czym jest Kościół?
Główną metaforą, której używa Paweł, jest budynek – dom Boży. Chrześcijanie są częścią rodziny w tym sensie, że zostali przyjęci do rodziny Bożej, co jest kolejnym obrazem, którego Pismo używa do opisania Kościoła. Ale tutaj akcent kładzie się nie tyle na rodzinę domowników, ile na dom domowników
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lip 27, 2021 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych

Tekst źródłowy
Daniel 9:23-27
23. Na początku twoich błagań wyszło słowo, a ja przybyłem, aby ci je oznajmić, bo jesteś bardzo umiłowany. Tak więc rozważ to słowo i zrozum widzenie.
24. Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na opieczętowanie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego.
25. Dlatego wiedz i zrozum, że od wyjścia nakazu o przywróceniu i odbudowaniu Jerozolimy aż do Księcia Mesjasza będzie siedem tygodni i sześćdziesiąt dwa tygodnie. Zostaną odbudowane ulica i mur, ale w czasach trudnych.
26. A po tych sześćdziesięciu dwóch tygodniach zostanie zabity Mesjasz, lecz nie za siebie. A lud księcia, który przyjdzie, zniszczy miasto i świątynię i jego koniec nastąpi wśród powodzi; i do końca wojny są postanowione spustoszenia.
27. Utrwali przymierze z wieloma przez jeden tydzień. A w połowie tego tygodnia sprawi, że ustanie ofiara spalana i ofiara z pokarmów, a przez mnóstwo obrzydliwości uczyni spustoszenie aż do końca, i wyleje się to, co postanowione, na tego, który ma być spustoszony.
Interpretacja premilenialna
A. Czego uczą (ogólnie)
- Twierdzą, że w niedalekiej przyszłości Jezus powróci, aby założyć ziemskie królestwo w Palestynie na tysiąc lat.
.
- Uczą, że literalny naród Izraela zaakceptuje Go i stanie się Jego szczególnym ludem, tak jak było w Starym Testamencie.
.
- Swoją nazwę, premilenialiści, czerpią z ich doktryny dosłownego tysiąclecia, przed którym Pan powraca (pre oznacza „przed”, milenium oznacza „1000 lat” i pochodzi z Objawienia 20).
B. Utrzymują, że 70 tygodni Daniela , całe proroctwo, jest przeznaczone wyłącznie dla narodowego Izraela, Żydów
- W ogóle nie ma tu nic dla kościoła.
.
- Odwołują się do faktu, że Daniel modlił się o „mój lud Izraela” i dosłowne Jeruzalem.
.
- Wskazują na werset 24, gdzie „twój lud” to dosłownie Juda, a „twoje święte miasto” to Jerozolima.
C. Wyjaśniają 70 tygodni jako określony okres
- Nie dosłownie, gdyż dosłowna interpretacja zajęłaby okres 490 dni — nieco ponad rok.
.
- Tydzień w proroctwie to 7 lat.
.,
- 70 tygodni to zatem 70 okresów 7-letnich, czyli 490 lat.
D. Ich podział na 70 tygodni, wzięty jako 490 lat
Punktem wyjścia, zgodnie z tekstem, jest „wyjście słowa, aby przywrócić i zbudować Jeruzalem” (w. 25).
- Premilenialiści różnią się co do tego, kiedy to nastąpi.
.
- Niektórzy twierdzą, że zgodnie z dekretem Cyrusa Juda może powrócić do Kanaanu; inni powołują się na pozwolenie Dariusza na budowę świątyni (por. Ezdrasza 6); inni odnoszą się do listu Artakserksesa z Nehemiasza 2:8.
.
- Zależy im na dokładnym ustaleniu punktu wyjścia, aby ich określony okres 490 lat przypadał prawidłowo.
Jest 69 tygodni od tej daty do Księcia Mesjasza (wers 25): „siedem tygodni i sześćdziesiąt i dwa tygodnie” = 69 tygodni
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 26, 2021 | Herezja Remonstrancji, Historia chrześcijaństwa, Zgubna droga

W okowach fałszywej doktryny
Kol. 2:8 Uważajcie, żeby was ktoś nie obrócił na własną korzyść przez filozofię i próżne oszustwo, oparte na ludzkiej tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.
Nie ma wątpliwości, że współczesny neo-ewangelikalizm z jego kultem „wolnej woli” jest całkowicie heretycką i odstępczą religią. Posłuchajmy Marcina Lutra, protoplastę protestantyzmu, który w monumentalnym dziele „O niewolnej woli” z 1525 roku odpowiedział papiście Erazmowi z Roterdamu na jego argumenty o roli wolnej woli i dobrych uczynków w zbawieniu, które ten przedstawił rok wcześniej traktacie „O wolnej woli”
„Co więcej, składam tobie [tj. Erazmowi] serdeczne pochwały z tego powodu, że ty sam, w przeciwieństwie do wszystkich innych, zaatakowałeś prawdziwą rzecz, to jest zasadniczą kwestię. Nie męczyłeś mnie tymi zewnętrznymi kwestiami dotyczącymi papiestwa, czyśćca, odpustów i tym podobnych drobiazgów, a nie istotnym problemem, z powodu którego wszyscy do tej pory zabiegali o moją śmierć (choć bez powodzenia). Ty i tylko ty sam zauważyłeś zawias, na którym wszystko się obraca, i wycelowałeś w istotne miejsce.„ – Marcin Luter, O niewolnej woli
Co zaatakował papista Erazm i co zarazem według Reformatora Lutra było „zawiasem, na którym opiera się Reformacja” oraz rzeczywiście „istotnym miejscem” teologii? Mowa o wyznawanej przez prawdziwy Kościół doktrynie niewolnej woli człowieka.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 23, 2021 | Teologia biblijna

Czy Daniel musi być datowany na VI wiek?
Pomimo licznych zastrzeżeń wysuwanych przez uczonych, którzy uważają, że jest to proroctwo napisane po fakcie, nie ma dobrego powodu, by odmówić Danielowi napisania całego dzieła w VI r. p.n.e. Jest to zbiór jego wspomnień sporządzonych pod koniec długiej i pełnej wrażeń kariery, która obejmowała służbę państwową od panowania Nabuchodonozora w latach 590 r. p.n.e. do panowania Cyrusa Wielkiego w latach 530 r. p.n.e.
Pojawienie się perskich terminów technicznych wskazuje na ostateczne przeredagowanie tych wspomnień w czasie, gdy terminologia perska przeniknęła już do słownictwa aramejskiego. Najbardziej prawdopodobną datą ostatecznego wydania księgi jest zatem około 530 r. p.n.e., dziewięć lat po podboju Babilonu przez Persów.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 22, 2021 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych

Nadchodzące cierpienie
Mat. 24:21-22 21. Wtedy bowiem będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd ani nigdy nie będzie. 22. A gdyby te dni nie były skrócone, żadne ciało nie byłoby zbawione. Ale ze względu na wybranych dni te będą skrócone.
Pismo Święte ostrzega Kościół Jezusa Chrystusa, że w nadchodzących dniach będzie cierpiał wielki ucisk. Ucisk to cierpienie, które człowiek znosi, ponieważ wyznaje Jezusa Chrystusa słowem i życiem. To cierpienie zadawane członkom Kościoła Jezusa przez bezbożnych, niewierzących ludzi, którzy ich prześladują.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 20, 2021 | Teologia systematyczna

Symbolika chrztu wodnego
1. Chrzest jest obrzędem Nowego Testamentu nakazanym przez Jezusa Chrystusa. Dla osoby przyjmującej chrzest ma on być znakiem jej społeczności z Chrystusem w Jego śmierci i zmartwychwstaniu, znakiem wszczepienia w Chrystusa i przebaczenia grzechów. Wyraża to również fakt, że osoba przyjmująca chrzest oddała siebie Bogu przez Jezusa Chrystusa, aby móc żyć i postępować w „nowości życia”
Marek 1:4 Jan chrzcił na pustyni i głosił chrzest upamiętania na przebaczenie grzechów.
.
Dzieje 22:16 Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, ochrzcij się i obmyj swoje grzechy, wzywając imienia Pana.
.
Rzym. 6:3-5 3. Czyż nie wiecie, że my wszyscy, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Jezusie Chrystusie, w jego śmierci zostaliśmy ochrzczeni? 4. Zostaliśmy więc pogrzebani z nim przez chrzest w śmierci, aby jak Chrystus został wskrzeszony z martwych przez chwałę Ojca, tak żebyśmy i my postępowali w nowości życia. 5. Jeśli bowiem zostaliśmy z nim wszczepieni w podobieństwo jego śmierci, to będziemy też z nim wszczepieni w podobieństwo zmartwychwstania;
.
Gal. 3:27 Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyodzialiście się w Chrystusa.
.
Kol. 2:12 Pogrzebani z nim w chrzcie, w którym też razem z nim zostaliście wskrzeszeni przez wiarę, która jest działaniem Boga, który go wskrzesił z martwych.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 19, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu

O autorze
Wilhelmus à Brakel (1635 – 1711) reprezentuje niderlandzką „późniejszą reformację” czyli Afscheiding, ruch z jednej strony mocno ugruntowany w ortodoksji doktryn łaski, zwanych Pięcioma Punktami Kalwinizmu, z drugiej gorąco aprobujący herezję dobrointencyjnej oferty ewangelii jawnie zaprzeczającą doktrynie nieodpartej łaski.
Pozytywną stroną jego teologii (przez co stał się sławny w całym kraju) było przekonanie o separacji koscioła i państwa, co do tego ostatniego wierzył iż jest suwerenny a przez to
„żadna władza polityczna nie ma prawa złożyć z urzędu duchownego” – Joel. R. Beeke, Purytanie, Tolle Lege s. 602
Niestety w teologii Wilhelmusa à Brakela wyraźnie słychać echo trzech herezji, jakie uderzyły w kościół chrześcijański, mianowicie:
- Propagowaną przez marrowistów ideę dobrointencyjnej ofety ewangelii (czyli korzeń amyraldianizmu, który zakłada iż Bóg oferuje ewangelię wszysktim jednakowo)
.
- Pietyzm (gdzie źródłem prawdy są ludzkie przeżycia, czy też doświadczenia) czyli fundament heretyckiego ruchu zielonoświątkowego
.
- Kolejną jest koncepcja przymierza uczynków rzekomo zawartego z Adamem w raju (znajdziemy to tak w Katechizmie Baptystycznym jak i Westminsterskim Wyznaniu Wiary)
W ten sposób zaatakowane zostały doktryny nieodpartej łaski, epistemologiczny monopol Pisma Świętego na prawdę oraz wprowadzony zalążek legalizmu. Fragmenty, co do których należy zachować szczególną ostrożność zostały zaznaczone kolorem czerwonym.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lip 16, 2021 | Egzegezy, Poradnik berejczyka

Czy naprawdę jesteś powołany?
Rzym. 1:1 Paweł, sługa Jezusa Chrystusa, powołany apostoł, odłączony do głoszenia ewangelii Boga;
Czy uważasz, że jesteś powołany do głoszenia ? Czy znasz gorliwego człowieka, który myśli, że jest? Czym więc jest „to powołanie”, o którym często słyszymy? W całym świecie ewangelicznego kościoła, mężczyźni mają to palące w sercu przekonanie, że są „powołani do głoszenia” Moje pytanie do tych wszystkich, którzy uważają, że są powołani, brzmi następująco. . . „GŁOSZENIA CZEGO!?”
Do czego dokładnie są powołani ci ludzie, aby głosić? Myślą, że są powołani do zawodu kaznodziejskiego! Myślą, że są powołani do tego, aby grupa ludzi płaciła im dożywotnią pensję za to, że po prostu wstają co niedzielę i wylewają brudy ze swoich kazalnic.
Zadziwiające jest to, że oszukani wciąż wydają tysiące złotych, by słuchać śmieci. W końcu, jeśli mogą przyczynić się do zbawienia dusz, być może i oni zostaną nagrodzeni za swoje wysiłki w niebie. Nie mogą uciec przed mentalnością uczynków.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 15, 2021 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu

Pozorna sprzeczność
Izaj. 26:14-15
14. Umarli oni [nasi panowie] i nie ożyją, są martwi i nie powstaną, ponieważ nawiedziłeś ich i wytępiłeś, i zgładziłeś wszelką pamięć o nich.
15. Rozmnożyłeś naród, PANIE, rozmnożyłeś naród. Jesteś uwielbiony, choć go wypędziłeś na wszystkie krańce ziemi.
Teraz posłuchajmy, co dalej mówi prorok. Od wersetu 14 wydaje się, że prorok nie przestrzega żadnego porządku; tak, że mówi rzeczy bezpośrednio sprzeczne ze sobą;
- najpierw bowiem mówi: „Umarli nie ożyją”,
.
- a potem stwierdza: „Twoi umarli ożyją”.
.
- po drugie, mówi: „nawiedziłeś ich i wytępiłeś, i zgładziłeś wszelką pamięć o nich”
.
- zaraz potem mówi: „Rozmnożyłeś swój naród… ciebie szukali; gdy ich karałeś, wylewali swoje modlitwy.”.
Któż, jak powiadam, nie pomyślałby, że są to rzeczy nie tylko wypowiedziane bez właściwego porządku i celu, ale także jawnie sprzeczne ze sobą? Albowiem żyć, a nie żyć, być tak zniszczonym, aby nie pozostała żadna pamięć, i tak rozmnożyć, że brzegi ziemi zostaną wypełnione, wydaje się nieść ze sobą jawną sprzeczność.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 14, 2021 | Teologia biblijna

Rzekome nieścisłości
Racjonalistyczne interpretacje wielkich proroctw Daniela są tak nienaturalne, tak wyraźnie wymuszone w celu podtrzymania z góry przyjętej teorii, że mogą zwięść tylko tych, którzy są do tego predysponowani.
Podjęto próby zdyskredytowania Księgi Daniela, wykazania, że nie mogła ona zostać napisana w Babilonie, ujawnienia nieścisłości historycznych itd. Uczeni odkryli kilka rzekomych nieścisłości, a gdy zapanowała na nie moda, naśladowcy chętnie szukali kolejnych i z pomocą wyobraźni zebrali ich pokaźną liczbę.
W każdym przypadku są to przykłady niedokładności krytyków.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lip 13, 2021 | Prima Scriptura, Soteriologia: nauka o zbawieniu

Potępienie a wyznania wiary
Historyczny i konfesyjny kalwinizm wyznaje nie tylko doktrynę wybrania, ale także potępienia czy też pominięcia. Te dwie rzeczy razem nazywane są podwójną predestynacją.
Kanony z Dort, czyli oryginalne Pięć Punktów Kalwinizmu, nauczają doktryny potępienia jako części doktryny predestynacji
Rozdział I Artykuł 15
.
Tym, co szczególnie wskazuje i poleca nam wieczną i niezasłużoną łaskę wybrania jest wyraźne świadectwo Pisma Świętego, iż nie wszyscy, lecz tylko niektórzy są wybrani, podczas gdy inni mocą odwiecznego wyroku zostają pominięci, których Bóg, w swym suwerennym, najsprawiedliwszym, nienagannym i niezmiennym upodobaniu postanowił zostawić w powszechnej nędzy w którą z własnej woli wpadli, i nie dać im zbawiającej wiary i łaski nawrócenia, lecz pozwalając im w swym sprawiedliwym osądzie, by kroczyli swymi własnymi drogami i na koniec, dla ogłoszenia Swej sprawiedliwości, potępić i ukarać ich na wieczność nie tylko z powodu ich niewiary, lecz także za ich wszystkie inne grzechy. Jest to wyrok potępienia, który w żaden sposób nie czyni Boga autorem grzechu (sama myśl o tym jest bluźnierstwem), lecz ogłasza, iż jest On strasznym, nienagannym i sprawiedliwym Sędzią i Mścicielem grzechu.
Westminsterskie Wyznanie Wiary uczy tego obok wybrania w
Rozdziale III, Artykuły III i VII
.
III. Przez swoje postanowienie i dla okazania Swej chwały Bóg przeznaczył pewnych ludzi i aniołów do wiecznego życia, innym postanowił wieczną śmierć.
.
VII. Na chwałę Swojej sprawiedliwości Bóg zechciał okryć resztę ludzkości hańbą i gniewem. Uczynił to za jej grzechy, według niepoznawalnego zrządzenia Swojej woli, przez którą, gdy zechce, rozciąga i utrwala łaskę, oraz dla chwały Swojej suwerennej władzy nad stworzeniami.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 12, 2021 | Teologia systematyczna

Ustanowienie
1. Chrzest i Wieczerza Pańska są obrzędami, które wyraźnie i suwerennie ustanowił Pan Jezus, jedyny prawodawca, i nakazał ich przestrzegania w Kościele aż do końca świata.
Mat. 28:19-20 19. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego; 20. Ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do końca świata. Amen.
.
1 Kor 11:26 Ilekroć bowiem będziecie jedli ten chleb i pili ten kielich, śmierć Pana zwiastujecie, aż przyjdzie.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lip 11, 2021 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele, Poradnik berejczyka

Duch czasu
1 Kor. 5:12-13 12. Po co mi bowiem sądzić tych, którzy są na zewnątrz? Czy wy nie sądzicie tych, którzy są wewnątrz? 13. Tych, którzy są na zewnątrz, osądzi Bóg. Usuńcie więc złego spośród was samych.
W Byron Center, MI, w roku szkolnym 1996-1997, głośno było o nauczycielu muzyki w miejscowym liceum publicznym, który „poślubił” swojego homoseksualnego kochanka. To „małżeństwo” nie spodobało się mieszkańcom Byron Center; wielu z nich uważało, że taki człowiek nie powinien uczyć ich dzieci i skutecznie dążyli do zwolnienia nauczyciela.
Postawa tych rodziców, z kolei, sprowadziła na mieszkańców Byron Center gniew wielu osób z szerszej społeczności. Pisząc w sekcji „Public Pulse” w Grand Rapids Press, wielu z nich nazwało ludzi z Byron Center nietolerancyjnymi, osądzającymi, hipokrytami, nadętymi, zadufanymi w sobie, aroganckimi, bigoteryjnymi, złośliwymi i nienawistnymi. Przesłanie szerszej społeczności do mieszkańców miasteczka było jasne: nie wolno nam osądzać działań i przekonań innych.
To myślenie, że nie możemy osądzać działań i przekonań innych, jest duchem epoki. To też jest złe. Próbując przeciwstawić się temu sposobowi myślenia, Towarzystwo Ewangelizacyjne Byron Center Protestant Reformed Church publikuje tę broszurę, z pragnieniem, aby Bóg został uwielbiony, a Jego święci zachęceni do właściwego sądzenia. Naszą modlitwą za czytelnika jest modlitwa Pawła za Filipian:
Filip. 1:9-11 9. I o to się modlę, aby wasza miłość coraz bardziej obfitowała w poznanie i we wszelkie zrozumienie; 10. Abyście mogli rozpoznać to, co lepsze, żebyście byli szczerzy i bez zarzutu na dzień Chrystusa; 11. Napełnieni owocami sprawiedliwości, które przynosicie przez Jezusa Chrystusa ku chwale i czci Boga.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 9, 2021 | Historia chrześcijaństwa
Przedmowa
Reformacja nie jest i nigdy nie była budowana przez zasiadanie na wygodnych kanapach i kontemplację podłości upadłego świata. Nie polega także na odbudowie moralności społeczeństw, w których mieszkają chrześcijanie.
Reformacja to ekstremalny wysiłek wkładany w egzegezę Słowa, dzięki któremu możliwa jest rafinacja prawdy oraz identyfikacja herezji. To nieustanna walka z kłamstwem, fałszywymi braćmi, oskarżeniami i osobistymi słabościami.
Reformacja zbudowana jest na krwi, pocie i łzach kaznodziejów. To walka z przeciwnościami losu i wbrew wszelkim przeciwnościom, walka do końca, nawet w obliczu nieuchronnej klęski.
Często w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach od bandytów, w niebezpieczeństwach od własnego narodu, w niebezpieczeństwach od pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustyni, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach wśród fałszywych braci; W trudzie i znoju, często w czuwaniu, w głodzie i pragnieniu, często w postach, w zimnie i nagości; A poza tymi sprawami zewnętrznymi, w tym, co mi codziennie ciąży, w trosce o wszystkie kościoły. (2 Kor. 11:26-28)
Reformacja zatem to bezkompromisowa propagacja prawdy Ewangelii i eliminacja heretyków wraz z ich naukami. To walka kosztem zdrowia i popularności, to walka o prawdę aż do śmierci.
Nie ma lepszego przykładu Reformatora nad Jana Kalwina.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lip 8, 2021 | Chrześcijańska moralność, Hamartiologia: nauka o grzechu

Wstęp
Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel, nauczył nas, że naszym obowiązkiem wobec Boga i człowieka jest przede wszystkim miłowanie Pana Boga naszego całym sercem, duszą, siłą i umysłem; a po drugie, kochać bliźniego jak siebie samego.
Mat. 22:37-39 37. A Jezus mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą i całym swym umysłem. 38. To jest pierwsze i największe przykazanie. 39. A drugie jest do niego podobne: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie.
Miłowanie Trójjedynego Boga sercem, duszą i umysłem obejmuje poznanie Jego prawdy — całej prawdy przedstawionej w Piśmie Świętym, w tym dotyczącej homoseksualizmu — wiary w nią, dawania świadectwa i jeśli to konieczne, cierpienia z jej powodu.
Miłowanie naszych bliźnich, a zwłaszcza w tym przypadku naszych homoseksualnych bliźnich, oczywiście obejmuje nieatakowanie ich, nie prześladowanie, nie wykonywanie nieprzyjemnych telefonów do nich, nie wysyłanie nienawistnych listów, nie niszczenie ich własności i tym podobne. Jesteśmy natomiast wezwani do czynienia im dobra, do modlitwy za nich, a zwłaszcza do niesienia im Ewangelii przebaczenia grzechów we krwi Pana Jezusa Chrystusa.
Wiara w Niego skutkuje nie tylko przebaczeniem wszelkich przewinień, ale także wyzwoleniem spod panowania grzechu, w tym homoseksualizmu. Krzyż jest jedyną dobrą nowiną dla grzeszników, także tych, którzy zostali usidleni przez ten niegodziwy występek.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 6, 2021 | Eklezjologia: nauka o kościele, Historia chrześcijaństwa, Teologia reformowana, Teologia systematyczna

Przedmowa
„Katechizm Keacha (znany również jako Katechizm Baptystyczny 1677 lub Katechizm Baptystyczny 1693 to katechizm Baptystów Reformowanych składający się z zestawu 118 podstawowych pytań i odpowiedzi dla czytelników Pisma Świętego, uczących podstaw wiary Baptystów Reformowanych.
Katechizm jest podobny do wcześniejszego Katechizmu Heidelberskiego i Katechizmu Westminsterskiego, z wyjątkiem części dotyczących chrztu. Powstał po Konfesji Baptystów z 1677 r., która w 1689 r. została ratyfikowana przez ponad 100 kongregacji baptystycznych w Anglii i Walii jako Wyznanie Wiary, podpisana przez Hanserda Knollysa, Williama Kiffina, Benjamina Keacha i innych. Konfesja została napisana w języku angielskim. Partykularni baptyści, którzy trzymali się doktryny kalwińskiej, utworzyli ją aby dać formalne biblijne wyjaśnienie swojej wiary chrześcijańskiej z perspektywy baptystycznej.
Katechizm został oficjalnie opublikowany przez brytyjskich baptystów w 1693 roku. Wyznanie, na którym Katechizm się opierał, zostało później przyjęte przez Philadelphia Baptist Association w 1742 roku w Ameryce.” [1]
(więcej…)