utworzone przez Reformowani | sie 30, 2019 | Egzegezy, Teologia systematyczna
Wstęp
Biblia pięciokrotnie wspomina o koronach przygotowanych dla prawdziwie wierzących chrześcijan. Korony te będą im przyznane przez Boga i według Jego suwerennej woli. Koronę zawsze otrzymuje się od kogoś, kto ją przyznał drugiej osobie. W tym wypadku Osobą przyznającą korony jest sam Bóg, a dostaną je ci, którzy zwyciężają, zaliczają próbę, zawsze jednak w kontekście triumfu osiągniętego przez Chrystusa i nigdy poza tym kontekstem. Dlatego mogłoby się wydawać, że jest to akt, na który zasługujemy, ale jest to tylko pewna część prawdy, ponieważ Boża łaska ma tutaj priorytetowe znaczenie. Bez Bożej łaski nasze zwycięstwo byłoby po prostu niemożliwe.
Korony reprezentują zwycięstwo Chrystusa osiągnięte w nas samych, my zaś jesteśmy odbiorcami tego zwycięstwa. Biblia porównuje życie wieczne do diademu, który wręcza się za zwycięstwo w zawodach sportowych.
Zobaczmy owych pięć koron w sposób szczegółowy.
- Niezniszczalna korona upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad wszystkim tym, co ulega zniszczeniu i przemijaniu: (1 Kor. 9:25)
- Korona sprawiedliwości upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad nieprawością: (2 Tym. 4:8)
- Niewiędnąca korona chwały upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad nieczystością i skażeniem duchowym: (1 Piotra 5:4)
- Korona życia upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad śmiercią duchową i fizyczną: (Jakuba 1:12; Obj. 2:10)
- Korona radości (chluby) upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad prześladowaniem wierzących ze strony szatana oraz ludzi idących na zatracenie (1 Tesaloniczan 2:19)
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 29, 2019 | Teologia reformowana
Nowy Testament często mówi o wartości lub kosztowności śmierci Chrystusa, dzięki której mógł pewne rzeczy nabyć lub osiągnąć. Np. wieczne odkupienie zostało osiągnięte przez Jego krew
Hebr. 9:12 Ani nie przez krew kozłów i cieląt, ale przez własną krew wszedł raz do Miejsca Najświętszego, zdobywszy wieczne odkupienie.
Kościół został „nabyty własną Jego krwią” (Dzieje 20:28), a chrześcijanie nazwani są „ludem nabytym” (1 Piotra 2:9).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 28, 2019 | Trynitologia
Wiara powszechna pierwszego Kościoła
Tyt. 1:1-3
.
1. Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa według wiary wybranych Bożych i poznania prawdy, która jest zgodna z pobożnością;
2. W nadziei życia wiecznego, które obiecał przed dawnymi wiekami ten, który nie kłamie, Bóg;
3. I we właściwym czasie objawił swoje słowo przez głoszenie, które zostało mi powierzone zgodnie z nakazem Boga, naszego Zbawiciela;
Na początku rozważania powyższego tekstu zwróćmy uwagę na fakt, że Paweł przedstawia się jako Apostoł Jezusa Chrystusa według wiary wybranych Bożych. Oznacza to dokładnie tyle, że teologia jaką reprezentuje jest powszechna w Kościele, tj. we wszystkich ortodoksyjnych zborach Pańskich. Wybrani Boży nie mogą z natury wierzyć w kłamstwo, co jest dowodem ich zbawienia. Tak więc jeśli ktoś naucza inaczej w kwestiach soteriologicznych z całą pewnością nie należy do sfery zbawienia
– jeszcze nie (w przypadku osób będących w planie Bożym) – w takim razie prędzej czy później za życia wystąpi zmiana teologii
– nigdy (jeśli osoba ta nie jest wybrana przed wiekami) – delikwent umrze w fałszywej wierze
Paweł nie głosił innej Ewangelii i innego Boga niż Mojżesz i Prorocy. O jakim Bogu zatem mowa?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 28, 2019 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Pracować dla Pana, czy służyć Panu…?
Sprawia nam przykrość, gdy widzimy ludzi mówiących, że kochają Boga oraz Jego dzieła, nazywających się „sługami” Boga Najwyższego, ale w momencie, gdy trzeba przystąpić do działania zachowują się jak pracownicy, całkowicie ignorując pojęcie służby oraz bycia Bożym sługą.
Dlatego postaram się zdefiniować różnicę pomiędzy sługą Bożym, powołanym do służby oraz pracownikiem, który domaga się swoich praw, ponieważ został zatrudniony. W życiu codziennym możemy zauważyć, że istnieją funkcje i zawody, podczas wykonywania których konieczne jest zrezygnowanie z różnego typu praw i przywilejów w momencie wykonywania czynności służbowych lub zawodowych.
Należą do nich na przykład lekarze, którzy muszą otoczyć swoich pacjentów całodobową opieką. Dotyczy to również policjantów, żołnierzy, strażaków itd. Wprawdzie wszyscy oni posiadają prawa na tych samych zasadach jak reszta społeczeństwa, to jednak prawa te są uzależnione i podporządkowane potrzebom społecznym oraz poleceniom przełożonych. Może się zatem zdarzyć, że w pewnym momencie ich prawa i przywileje mogą zostać zawieszone, w celu wykonania misji specjalnej.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 27, 2019 | Teologia systematyczna
Rozdział 1:1
Pismo Święte: wystarczalność
Pismo Święte jest w pełni wystarczającą, pewną i nieomylną miarą i normą poznania, wiary i posłuszeństwa, które stanowią o zbawieniu. Chociaż natura i całe dzieło Bożego stworzenia i opatrzności są świadectwem Jego dobroci, mądrości i mocy, to jednak to świadectwo nie jest wystarczające,aby samo przez się dać nam takie poznanie Boga i Jego woli, które jest niezbędne do zbawienia.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 27, 2019 | Bohaterowie wiary
Życiorys
Huldrych Zwingli lub Ulrich Zwingli (1 stycznia 1484 – 11 października 1531) był przywódcą reformacji w Szwajcarii . Urodzony w czasach narastającego szwajcarskiego patriotyzmu i rosnącej krytyki szwajcarskiego systemu najemników , uczęszczał na Uniwersytet Wiedeński i Uniwersytet Bazylejski , naukowe centrum renesansowego humanizmu . Kontynuował studia, będąc pastorem w Glarus, a później w Einsiedeln , gdzie znajdowały się pod wpływem pism Erazma.
W 1519 Zwingli został pastorem Grossmünster w Zurychu , gdzie zaczął głosić idee reformy Kościoła katolickiego. W swojej pierwszej publicznej kontrowersji w 1522 roku zaatakował zwyczaj postu podczas Wielkiego Postu. W swoich publikacjach:
- zauważył korupcję w hierarchii kościelnej,
- promował małżeństwo duchownych
- i atakował użycie obrazów w miejscach kultu.
W 1525 r. Zwingli wprowadził nową liturgię komunii, aby zastąpić mszę świętą. Zwingli starł się również z anabaptystami, co doprowadziło do ich prześladowań. Historycy debatowali, czy zamienił Zurych w teokrację.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 25, 2019 | Charyzmania
Początki omamienia
Wychowałem się w rodzinie Chrystocentrycznej i Biblia oraz jej przekaz nie był mi obcy. Jednak dopiero w wieku 30 lat (1.01.2012) nawróciłem się i zacząłem chodzić z Panem. Moja wiara opierała się tylko na Słowie Bożym, a moim rodzicom i ich najbliższemu otoczeniu obce były wszelkie dziwne ruchy charyzmatyczne.
Od tego momentu w moim życiu wydarzyły się różne dziwne rzeczy, w sensie pozytywnym, których nie można nazwać inaczej jak tylko cudami, które Bóg suwerennie dokonał widząc moje zaufanie do Niego i tego co zawarł w Piśmie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 23, 2019 | Egzegezy, Teologia reformowana
Wers 17 Przeznaczenie faraona
17. Pismo bowiem mówi do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie swoją moc i żeby moje imię było głoszone po całej ziemi.
„Albowiem Pismo mówi faraonowi” – a potem mamy kolejny cytat z innego tekstu Starego Testamentu
.
„W tym właśnie celu” – Bóg miał cel, to nie był cel faraona, Na ten właśnie cel wzbudziłem cię – zrobiłem to Ktoś powie: „Och, ale Faraon miał wszystkie te wybory”. Tak. I właśnie „W tym celu wzbudziłem cię”. Teraz, ludzie, jeśli przysypiacie, dostrójcie się tu na chwilę, ponieważ muszę rzucić wyzwanie każdemu z was, którzy czytają. Ty, jeśli chcesz zrozumieć, czego Pismo Święte uczy o tym, musisz mieć te same priorytety, które Bóg ma. I musisz zadać sobie pytanie: „Co jest dla mnie najważniejsze?” Ponieważ Bóg powiedział, że powodem, dla którego wzbudził Faraona, było
„zademonstrowanie na nim Jego mocy i żeby Jego imię było głoszone po całej ziemii” – Chcę więc zapytać wszystkich, którzy nazywają siebie wierzącymi chrześcijanami, gdzie w omawianym wersie na liście priorytetów jest demonstracja Bożej mocy i głoszenie Jego imienia po całej ziemi? W tekście nie ma nic na temat wolnej woli człowieka, prawda? Nic tam nie ma o sprawianiu, aby ludzie czuli się dobrze w sobie, nic o zaspokajaniu odczuwanych przez nich potrzeb. Demonstracja Bożej mocy i głoszenie Jego imienia, to nie są wielkie priorytety dla ogromnej większości ludzi, którzy nazywają się dzisiaj chrześcijanami. Nie powinno więc nas wcale dziwić, że ogromna większość tych ludzi nie lubi tego, co List do Rzymian rozdz. 9 ma do powiedzenia.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 22, 2019 | Ekumenizm
Orwell wymięka
Przysłów 12:22 Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.
Kto nie czytał, powinien, ponieważ rzeczywistość przewidziana przez Georga Orwella w książce pt. 1984 dzieje się na naszych oczach. W świecie wymyślonym przez autora istniały instytucje, których nazwy były w zasadzie antonimami tego, czym naprawdę się zajmowały. I tak np. Ministerstwo Pokoju prowadziło wojny i wymyślało nowe rodzaje broni. Ministerstwo Miłości było tajną policją, gdzie leczenie nieposłusznych obywateli polegało na torturach i praniu mózgu. Ale najciekawszą z nich była inna organizacja:
„Ministerstwo Prawdy (Miniprawd) (w przekładzie J. Mieroszewskiego – Prawdomin) – fikcyjne ministerstwo z książki George’a Orwella Rok 1984. Ministerstwo zajmowało się nieustannym fałszowaniem informacji o przeszłości, a także tworzeniem literatury, filmów i innych produktów rozrywkowych przeznaczonych dla Proli. Dzięki działaniom tego ministerstwa możliwe było ciągłe okłamywanie obywateli ponieważ fałszowało ono wszystkie dowody świadczące o kłamstwach lub pomyłkach Partii i Wielkiego Brata.”- źródło
Metody stosowane przez Ministerstwo Prawdy zostały zaadaptowane przez ewangelikalnych przywódców. Poniżej dowód:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 21, 2019 | Chrześcijańska moralność, Reformowany światopogląd
Wstęp
Zbliża się okrągła rocznica rozpoczęcia Drugiej Wojny Światowej. Jak zwykle pojawi się wiele artykułów oraz memów za i przeciw. Jednak to nie wystarczy dla dojrzałego człowieka. Warto zastanowić się nad wymiarem zniszczenia, implikacjami dla nas żyjących dzisiaj i nad wpływem tej wojny dzisiaj na nasze codzienne myślenie. Jednocześnie należy oderwać się od popularnego myślenia i retoryki nawzajem zwalczających się ugrupowań politycznych i grup wyznaniowych bazujących na uproszczonym pojmowaniu pojęć ”Bóg, Honor, Ojczyzna”
W zamian należy pochylić się nad historią, spróbować wyobrazić siebie w tamtych czasach i przenieść mądrość jaka z tego wypływa w odniesieniu do dzisiejszego czasu
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 20, 2019 | Islam
Wypaczona Biblia
Nasi przyjaciele wyznający księżycowego bożka i praktykujący kult kamienia z Kaaba podważają autorytet Biblii twierdząc, że zawiera ona w sobie błędy, iż została zmieniona przez ludzi. Kanoniczna tradycja Sahih Muslim naucza: „ludzie Księgi (Żydzi i chrześcijanie), jak Bóg spokrewnieni z tobą, wymienili to, co Bóg napisał, zmieniając księgę swymi rękami.” Podobne twierdzenia znajdziemy np. w surze 3:78
3:78 A wśród nich są tacy, którzy wypaczają Księgę swoją mową, tak abyście uważali, że to należy do Księgi, a to przecież nie należy do Księgi. Oni mówią: „To pochodzi od Boga” – a przecież to nie pochodzi od Boga. I mówią przeciw Bogu kłamstwo, wiedząc o tym.
Oto jeden z „dowodów” jaki islamscy apologieci przedstawiają skutecznie zwodząc serca, które nie należą do Pana Jezusa. Pisownia argumentacji zachowana.
Podchwytliwe pytanie muzułmanzarz
„Kto miał zostać złożony w ofierze przez proroka Abrahama (pokój z nim)? Który z jego synów? Izmael czy Izaak (pokój z nimi)?
.
Jak wiemy muzułmanie uważają, że to był Ismail (Izmael), a chrześcijanie oraz wyznawcy Judaizmu, że to był Iskhak (Izaak).”
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 16, 2019 | Teologia reformowana
Jest prawdą, że słowo zaspokojenie nie zostało użyte w angielskiej Biblii w odniesieniu do śmierci Chrystusa, ale znaczenie tego słowa tj. „pełna zapłata tego, co dłużnik jest winien wierzycielowi” jest myślą często używaną w Nowym Testamencie, kiedy mowa jest o śmierci Chrystusa. W tym przypadku ludzie są dłużnikami Boga, bo nie przestrzegali Jego przykazań.
Wymaganym zaspokojeniem, które miałoby spłacić nasze grzechy jest śmierć
Rzym. 6:23 Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 15, 2019 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Gdy brakuje tchu
„Obawiam sie,że wszelkie łaski, które otrzymałem w czasach wygodnych i przyjemnych mogę policzyc na palcach.Natomiast,dobra,które stały sie moim udziałem w wyniku smutku, bólu i problemów są nie do zliczenia. Czego nie zawdzięczam młotowi i kowadłu, obcęgom i ogniowi? Udręki to jedne z najlepszych mebli w moim domu.” – Ch. H. Spuergon „Choice Gleanings Calendar”
Praktycznie w życiu każdego apologety, pastora i bojownika o prawdę Słowa następuje trudny okres, w czasie którego staje się on apatyczny i przestaje widzieć sens dalszej pracy. Patrząc na przeciwności, jakie napiętrzyły się gdy walczył, może dojść do wniosku, że im więcej pracuje dla Pana, tym gorzej:
- adwersarze atakują grupami,
- herezja wlewa się do społeczności z każdej strony,
- dławią naciski i zagrożenia ze strony świata,
- swój ohydny łeb podnosi wewnętrzny wróg – fałszywi bracia (por. 2 Kor. 11:23-29)
Natychmiast pojawia się pokusa porzucenia służby i zwrócenia się ku cielesności. Pismo Święte ma na to lekarstwo.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 13, 2019 | Herezja Remonstrancji, Historia chrześcijaństwa, Teologia reformowana
Temat rozważania
„Prawda… także i w Kościele jest wiele do zreformowania.” – Jodocus van Lodenstein, Contemplation of Zion
Sformułowanie ecclesia reformata, semper reformanda (kościół reformowany, zawsze reformujący) jest używane tak często, że stało się mottem i sloganem. Ludzie używali go do wspierania zaskakującej gamy programów i celów teologicznych i kościelnych. Naukowcy odkryli jego pochodzenie w książce oddania napisanej przez Jodocusa van Lodensteina w 1674 roku.
Van Lodenstein bez wątpienia nie miał zamiaru być twórcą frazesów lub sloganów. Jaki był jego zamiar i co miał na myśli przez to zdanie?
(więcej…)
utworzone przez Reformujący | sie 12, 2019 | Teologia systematyczna
Kategorie atrybutów
3 Mojż. 3:14 Wtedy Bóg odrzekł do Mojżesza: JESTEM, KTÓRY JESTEM
W niniejszym rozważaniu chcielibyśmy poruszyć kwestie podziału i zestawienia cech Boga. Wyróżniamy atrybuty naturalne (pozamoralne) i moralne. Do tych pierwszych zaliczamy samoistnienie i nieskończoność reprezentujące Jego cechy konstytutywne, natomiast drugie opisują cechy Jego woli. Wśród atrybutów moralnych możemy wymienić s
Pamiętać należy, że każdy z pozamoralnych atrybutów wyraża Istotę Osoby najbardziej moralnej we wszechświecie i vice versa, cechy dotyczące moralności odnoszą się do Boga o takiej a nie innej strukturze.
Dalej możemy mówić o atrybutach absolutnych i relatywnych. Wśród absolutów eksponujemy
- wieczność,
- nieskończoność,
- wszechwiedzę,
- wszechobecność,
– stanowią one o Istocie Boga opisując Ją, natomiast atrybuty relatywne biorą się ze stosunku Boga do swojego stworzenia. I tak jak Boga charakteryzuje wszechwiedza, tak człowieka jakaś wiedza. Przy tym pamiętamy, że jest to fragmentacja sztuczna, ponieważ każda z Bożych cech przemawia do nas z powodu Jego stosunku do stworzenia.
Możemy także mówić o atrybutach komunikatywnych i niekomunikatywnych. Drugie atrybuty dotyczą wyłącznie Boga – wszechobecność, wieczność, nieskończoność, itd., natomiast wcześniejsze, w ograniczonym zakresie, odnajdujemy także w człowieku – sprawiedliwość, mądrość, miłość. Potrafimy je odkryć nie dlatego, że Bóg nam je obwieścił ale dlatego, że zostaliśmy stworzeni na Jego obraz i podobieństwo.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 9, 2019 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Mgła tajemnicy
Kol. 1:7-8
7. Jak też nauczyliście się od naszego umiłowanego współsługi Epafrasa, który jest wiernym sługą Chrystusa dla was
8. Który też oznajmił nam waszą miłość w Duchu.
Mgła tajemnicy okrywa postać Epafrasa, który pochodził z Kolosów. W historii Kościoła znajdziemy naprawdę niewiele na jego temat. Douglas Moo w swoim komentarzu do Listu Kolosan pisze o Epafrasie:
„Niewiele wiadomo o nim, chociaż możemy wywnioskować, że był rodem z Kolosów i że być może sam Paweł nawrócił go podczas posługi Apostoła w Efezie. Wspomnienie o współpracowniku w tym momencie Listu Pawła jest niezwykłe, a siła poparcia Pawła dla niego jest również uderzająca”
Kim był Epafras? Skąd wzięło się jego poparcie u Apostoła? Dlaczego był on tak ważny dla Kolosan? Jaka była jego rola w kościele?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 8, 2019 | Teologia reformowana
Innym słowem, którego Biblia używa na określenie tego, co Chrystus osiągnął dla nas przez swoją śmierć jest słowo pojednanie
Kol 1:21-22 21. I was, którzy kiedyś byliście obcymi i wrogami umysłem w niegodziwych uczynkach, teraz pojednał (ἀποκατήλλαξεν apokatellaxen) 22.W jego doczesnym ciele przez śmierć, aby was przedstawić jako świętych, nieskalanych i nienagannych przed swoim obliczem;
.
ἀποκαταλλάσσω apokatallasso – pojednać całkowicie, od słów:
ἀπό apo – w zwięzłych konstrukcjach intensyfikuje stan oddzielenia
καταλλάσσω katallasso – od κατά katá, „w dół do dokładnego punktu”, intensyfikując ἀλλάσσω allássō, „zmienić”); zdecydowanie zmienić stan, tak jak wtedy, gdy dwie strony godzą się, gdy zbliżają się („zmieniają”) na tę samą pozycję.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 7, 2019 | Teologia systematyczna
Wiek Boga
Bóg jest wieczny, więc nie ma wieku. Jak jest napisane w Liście do Tymoteusza:
1 Tym. 1:17 A Królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, jedynemu mądremu Bogu niech będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
Tak więc Bóg nie ma początku ani końca; zawsze był i zawsze będzie. On jest wiecznym Bogiem
1 Mojż. 21:33 Abraham zaś zasadził drzewa w Beer-Szebie i wzywał tam imienia PANA, Boga wiecznego
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 6, 2019 | Teologia historyczna
Osoba heretyka
Twórcą Manicheizmu był Mani (Manes / Manicheusz), który urodził się 14 kwiednia 216 roku w Selucji, mieście położonym w zachodniej Persji nad rzeką Tygrys niedaleko Babilonii. Heretyk zmarł ok. 276 roku w Gundiszapurze. Człowiek ten wychowywał się w środowisku elkazaitów, czyli w starożytnej synkretycznej pseudochrześcijańskiej sekcie mającej swoje korzenie u ebionitów i czerpał swoje idee z gnostycyzmu.
Tradycyjnie u źródeł herezji stało pozabiblijne objawienie, które Mani po raz pierwszy przeżył w wieku 12 lat a następnie po 12 latach kolejne. To ostatnie dało początek manicheizmowi, bredniom łączącym ze sobą koncepcje chrześcijańskie z irańskim zoroastrianizmem praktykującym kult ognia.
W XX wieku na pustyni Gobi został odnaleziony List-Fundament (dosł. List o fundamencie, łac. Epistola fundamenti) autorstwa Maniego, który był jednym ze świętych pism wyznawców manicheizmu. Mani przedstawia się w nim jako Manicheusz – apostoł Jezusa Chrystusa.
Manicheizm objął swoim zasięgiem znaczne obszary Azji, północnej Afryki i Europy. Polemikę z heretykiem prowadził Augustyn z Hippony w 397 r. w dziele Przeciw listowi Maniego. Sam Augustym był adeptem manicheizmu w latach 373 – 382 a.d. aż do czasu przejścia na chrześcijaństwo.
(więcej…)
