Bóg, czy też bóg tego świata?

2 Kor. 4:3-4
.
3. A jeśli nasza ewangelia jest zakryta, to jest zakryta dla tych, którzy giną;

4. W których bóg tego świata zaślepił umysły, w niewierzących, aby nie świeciła im światłość chwalebnej ewangelii Chrystusa, który jest obrazem Boga.

Ciągłość interpretacji?

Zdecydowana większość tłumaczeń Pisma Świętego w wersie 4 będzie używać zwrotu bóg tego świata prowadząc czytelnika do konkluzji, że to szatan zaślepia umysły niewierzących. I jeśliby przedstawić inną możliwość tłumaczenia, tj. Bóg tego świata, zdaje się że większość osób czytających Biblię doznałoby szoku. Czy jednak zawsze tłumaczono ten fragment w sposób jak czynione jest to współcześnie?

Odpowiedź brzmi NIE.

(więcej…)

Wykład XIX – historia herezji: marcjonizm

Osoba heretyka

Marcjon z Synope (gr. Μαρκίων Σινώπης Markion Zinopes) był synem biskupa Pontu, żył w latach 85 – 160 a.d. i prawdopodobnie zajmował się żeglarstwem. Swoją zwodzicielską działalność rozpoczął ok. 144 a.d. zatem w czasach takich Ojców Kościoła jak:

  • Polikarp ze Smyrny (69 – 155 a. d.)
  • Ireneusz z Lyonu (130 – 202 a.d.)
  • Justyn Męczennik (100 – 165 a.d.)
  • Klemens Aleksandryjski (150 – 215 a.d.)
  • Tertulian (160 – 240 a.d.)
  • Atenagoras z Aten (133 – 190 a.d.)

(więcej…)

Pierwszy argument przeciw uniwersalnemu odkupieniu

Mat. 26:28 To bowiem jest moja krew nowego testamentu, która wylewa się za wielu na przebaczenie grzechów.

W Mat. 26:28 Pan Jezus mówi o swojej „krwi nowego przymierza”. Nowe przymierze jest nowym porozumieniem lub kontraktem, który Bóg sporządził po to, by zbawić ludzi. Porozumienie to zostało zawarte kosztem przelanej krwi Chrystusa i odnosi się tylko do tych, których ono dotyczy.

(więcej…)

Czwarta i piąta reguła Granville Sharpa

Przypomnienie pierwszej reguły

Pierwsza reguła gramatyczna w jasny i precyzyjny sposób dowodzi, że Jezus Chrystus to Bóg Jahwe, Syn lecz nie Ojciec, tym samym potwierdza ona doktrynę Trójjedyności Boga i rozbija w pył heretyckie nauki antytrynitarian.

Definicja: Kiedy spójnik łączny καί kai łączy dwa rzeczowniki w tym samym przypadku, [viz. rzeczowniki (materialne lub przymiotnikowe lub przymiotniki / imiesłowy) opisu osobistego odnoszące się do urzędu, godności, powinowactwa lub związku oraz atrybutów, właściwości lub jakości, dobrych lub złych, jeśli przedimek określony ho lub którykolwiek z jego przypadków poprzedza pierwszy tych rzeczowników, przymiotników lub imiesłów i nie jest powtarzany przed drugim rzeczownikiem, przymiotnikiem lub imiesłowem, ten ostatni odnosi się zawsze do tej samej osoby, która jest wyrażana lub opisywana przez pierwszy rzeczownik, przymiotnik lub imiesłów: tj. oznacza dalszy opis osoby o tej samej nazwie.

Konstrukcja gramatyczna
.
przedimek określony / pierwszy rzeczownik / spójnik καί kai / drugi rzeczownik

.

Chrystus to Wielki Bóg i Zbawiciel

Tyt. 2:13 Oczekując błogosławionej nadziei i chwalebnego objawienia się wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa;

 του   μεγαλου   θεου   και   σωτηρος 
 tou  megalou  theou  kai  sōtēros
 wielkiego   Boga   i   Zbawiciela 
t_ Gen Sg m a_ Gen Sg m n_ Gen Sg m n_ Gen Sg m
przedimek określony w dopełniaczu przymiotnik rzeczownik w dopełniaczu poprzedzany przez του spójnik rzeczownik w dopełniaczu nie poprzedzany przez του
  • Oba rzeczowniki są w tym samym przypadku (dopełniacz)
  • Przedimek określony poprzedza pierwszy rzeczownik
  • Drugi rzeczownik nie jest poprzedzany przez przedimek określony
  • Drugi rzeczownik odnosi się do tej samej osoby, która jest opisywana przez pierwszy (Wielki Bóg to ta sama osoba co Zbawiciel czyli Jezus Chrystus)
    .

(więcej…)

Nie przez uczynki wcale

Katolicki młot na protestantów?

Powszechnie, gdy dyskusja o odnowie przez chrzest pojawia się pomiędzy protestantami i katolikami, katolik szybko wskazuje na Tytusa 3:5, aby argumentować o odnowie przez chrzest wodny. Zakłada się, że ten fragment mówi tak jasno i spokojnie o byciu odnowionym przez wodę chrztu, że staje się młotem w dyskusji. Próba przedyskutowania fragmentów, które mówią o odrodzeniu będącym aktem Boga samego poza kontekstem rytuału, staje się nieistotna. Staje się to, więc, przykładem dochodzenia do wniosku zanim się go udowodni.

Często podaje się różne argumenty, aby umocnić kontrolę nad tym fragmentem:

  • Słowo na obmycie może być również przetłumaczone jako woda lub jest używane w kontekście rytualnego oczyszczenia
  • Wszyscy ojcowie Kościoła wierzyli w to, a byli ekspertami w grece, łacinie itd.

(więcej…)

Do czego dążą aktywiści LGBT?

Umyślna ślepota pastorów?

Izaj. 56:10 Jego stróżowie są ślepi wszyscy, nic nie wiedzą, wszyscy są niemymi psami, nie mogą szczekać; są ospali, leżą, kochają drzemać.

Po podpisaniu przez prezydenta Warszawy Deklaracji LGBT+, we wszystkich mediach rozpoczęła się burzliwa dyskusja na temat tej Deklaracji i ruchu LGBT.

Dziwi mnie to, że są pastorzy, którzy nie potrafią zauważyć, że aktywiści LGBT dążą do narzucenia społeczeństwu postaw, które są w jawnym buncie wobec Boga i porządku społecznego i moralnego, który ustanowił.

(więcej…)

Umarli w Chrystusie, martwi dla Prawa

Bóg nie podlega prawu

Bóg jest dobry (Łuk. 18:19) a wszystko co Bóg czyni jest dobre (2 Sam. 10:12). On jest wzorem dobra, niedościgłym i nieosiągalnym dla stworzenia. Bóg jest też autorem wszelkiego prawa, jakimi rządzi się stworzenie. Prawo powstało nie dla Boga lecz dla stworzenia, aby Bogu przynieść chwałę (por. Kol. 1:16) Z tego wypływa prosty wniosek, że Bóg jako twórca prawa nie podlega mu. Gdyby było inaczej powstałby tutaj paradoks: czemu miałby podlegać Bóg przed stworzeniem prawa? Jakim zasadom? Bóg jest nieograniczony przez prawo.

A to oznacza, że przed wcieleniem Chrystus, wieczny Syn Boży, druga Osoba Trójcy, również prawu nie podlegał (to Chrystus stworzył wszelkie prawo (Kol. 1:15-16).
(więcej…)

Jak działa pokusa?

Szatan jest ograniczoną i stworzoną istotą.

Ezech. 28:13-15 13 Byłeś w Edenie, ogrodzie Bożym; twoim nakryciem był wszelki drogi kamień: karneol, topaz i jaspis, chryzolit, onyks i beryl, szafir, karbunkuł i szmaragd oraz złoto. Wykonanie twoich bębenków i fletów zostało przygotowane w dniu, kiedy zostałeś stworzony. 14 Ty jesteś namaszczonym cherubinem nakrywającym; ja cię ustanowiłem. Byłeś na świętej górze Boga, przechadzałeś się wśród kamieni ognistych. 15 Byłeś doskonały w swoich drogach od dnia, kiedy zostałeś stworzony, aż znalazła się w tobie nieprawość.

On nie jest boski. I chociaż może być

  • władcą tego świata (Jan 12:31),
  • bogiem tego wieku (2 Kor. 4:4),
  • księciem mocy powietrza (Efez. 2:2)
  • i złodziejem, który przychodzi, ale aby ukraść, zabić i zniszczyć (Jan 10:10),

to nadal odpowiada przed Królem królów i Panem panów

1 Tym. 6:15 błogosławiony i jedyny Władca, Król królów i Pan panów;
.
Obj. 17:14 Oni będą walczyć z Barankiem, a Baranek ich zwycięży, bo jest Panem panów i Królem królów, a ci, którzy są z nim, są powołani, wybrani i wierni.
.
Obj. 19:16 A na szacie i na biodrze ma wypisane imię: Król królów i Pan panów

(więcej…)

Zbawienie z uczynków?

Synergizm uczynków i wiary?

Jakuba 2:24 Widzicie więc, że człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie tylko z wiary.

Jeśli oderwać z kontekstu stwierdzenie zawarte w tekście Listu Jakuba faktycznie człowiek nieumocniony przez Ducha Świętego może dojść do wniosku, że zbawienie jest  pochodną wiary i uczynków. Rzymski katolik widzi powyższy tekst następująco:

człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie tylko z wiary.

Tego typu interpretacja nie tylko jest sprzeczna z najbliższym kontekstem, ale także zaprzecza całokształtowi nauki Słowa Bożego w temacie zbawienia. Czyniąc zbawienie zależnym od uczynków człowieka jeśli o człowieka chodzi to drzwi do nieba i społeczności z Bogiem zostają zamknięte. Bogu zaś zostaje odebrana chwała za zbawienie.

(więcej…)

Soteriologiczny Kot Schrödingera

„Kto ma być zbawiony będzie. Ale to Bóg wie, kto konkretnie to jest, a kto nie, my nienasza pewność nie jest argumentem.”Janusz Kucharczyk, wykładowca WBST

Ewangelia kontra fałszywa religia

Ewangelia jest jasna, prosta i nie posiada dwuznaczności. Słowo Chrystusa to tak – tak i nie – nie. Niejednoznaczność to cecha fałszywej religii. Fałszywa religia będzie nauczać, że żaden człowiek nie może wiedzieć czy jest zbawiony. Owszem, herezja nie musi koniecznie zaprzeczać możliwości zbawienia, lecz postawi każdego wyznawcę w pozycji całkowitej niepewności. Innymi słowy, ten kto tkwi w fałszywej religii będzie nauczany, że nie może wiedzieć na pewno, czy jest zbawiony.

Oto słowa diabła:

„Chociaż nasze osobiste zbawienie nie jest zapewnione, wciąż musimy w nie mieć nadzieję. W Biblii św. Paweł używa zwrotów: „nadziei zbawienia” lub „nadziei na życie wieczne” . Gdybyśmy mieli pewność o niebie, to nie byłoby potrzeby nadziei. Nadzieja to nie to samo, co pewność.
.
Nadzieja jest ufnym oczekiwaniem błogosławieństwa Bożego i uszczęśliwiającego oglądania Boga; jest także lękiem przed obrażeniem miłości Bożej i spowodowaniem kary.
[kkk 2090]”
.
Źródło

Ujmując to inaczej według Rzymu nadzieja jest dwuznaczna: z jednej strony to oczekiwanie na zbawienie, nie w sensie pewności lecz  w sensie życzeniowym, z drugiej strony nadzieja to strach przed Bożą karą.

  • zbawienie i zatracenie wierzącego są tak samo prawdopodobne
    /
  • to prowadzi do braku pewności co do stanu, w jakim człowiek się znajduje
    .
  • nikt nie może być pewnym swojego zbawienia, tak samo jak nikt nie może być pewny swojego potępienia

Nauka reprezentowana przez Rzym oraz przez Janusza Kucharczyka mają to samo źródło i nie jest nim Chrystus.

(więcej…)

Co Bóg robił przed stworzeniem?

Bóg istnieje od zawsze

Bóg jest odwieczną i samoistniejącą istotą. Nigdy nie było czasu, w którym Bóg nie istniał. On zawsze istniał i zawsze będzie istniał

Hebr. 13:8 Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki.

Psalmista pisze:

Psalm 90:2 Zanim góry powstały, zanim stworzyłeś ziemię i świat, od wieków na wieki Tyś jest, o Boże!

(więcej…)

Jezus Chrystus: nasz Jedyny Władca, Bóg i Pan

Jedyny Władca, Bóg i Pan

Czy ktokolwiek we wszechświecie, poza Najwyższym Bogiem, mógłby zostać nazwany jedynym Władcą, Bogiem i Panem? Nikt, absolutnie nikt przy zdrowych zmysłach nie może stwierdzić, że tak. Nawet najbardziej oszaleli w herezji antytrynitarze mają na tyle rozumu, aby odrzucić powyższą teorię. Nawet najbardziej zatwardziali Świadkowie Strażnicy nie powiedzą, że jedynym Władcą, Bogiem i Panem jest Archanioł Michał.

Z wyjątkiem gnostyków, którzy uznają Boga Jahwe za demiurga, złego i pomniejszego boga, absolutnie wszyscy uznający się za spadkobierców nauki apostolskiej muszą wyznać, że Bóg Jahwe to jedyny Władca i Pan. W sumie to dobrze i źle zarazem.

  • Dobrze, ponieważ wyznają monoteizm, ale to nie wystarczy.
  • Źle, ponieważ odrzucają Chrystusa jako jedynego Władcę, Boga i Pana odcinając się tym samym od zbawienia

Udajmy się do Pisma Świętego w celu wykazania, że Chrystus tak właśnie został objawiony.

(więcej…)

Aby wszyscy doszli do pokuty

Pozycja arminian

2 Piotra 3:9 Nie zwleka Pan ze spełnieniem obietnicy, jak niektórzy uważają, że zwleka, ale okazuje względem nas cierpliwość, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do pokuty.

Powszechna i błędna interpretacja powyższego fragmentu zakłada, że Bóg pragnie zbawienia wszyskich ludzi, jacy żyją na świecie. Tak jednak się nie dzieje, ponieważ ludzie z własnej wolnej woli odrzucają zbawienie, jakie Bóg zaoferował im podając je niemalże na tacy. Czy rzeczywiście Bóg będzie czekał aż wszyscy ludzie na świecie się nawrócą? Czy pragnie On, aby każdy się upamiętał?

Argumenty, jakie odpowiedzą na powyższe pytania i obalą herezję arminian o nieograniczonym odkupieniu dotykają następujących sfer:

  • Bożej obietnicy
  • Logicznego podmiotu zbawienia
  • Bożej suwerenności
  • Bożej miłości

(więcej…)

Trzecia reguła Granville Sharpa

Przypomnienie pierwszej reguły

Pierwsza reguła gramatyczna w jasny i precyzyjny sposób dowodzi, że Jezus Chrystus to Bóg Jahwe, Syn lecz nie Ojciec, tym samym potwierdza ona doktrynę Trójjedyności Boga i rozbija w pył heretyckie nauki antytrynitarian.

Definicja: Kiedy spójnik łączny καί kai łączy dwa rzeczowniki w tym samym przypadku, [viz. rzeczowniki (materialne lub przymiotnikowe lub przymiotniki / imiesłowy) opisu osobistego odnoszące się do urzędu, godności, powinowactwa lub związku oraz atrybutów, właściwości lub jakości, dobrych lub złych, jeśli przedimek określony ho lub którykolwiek z jego przypadków poprzedza pierwszy tych rzeczowników, przymiotników lub imiesłów i nie jest powtarzany przed drugim rzeczownikiem, przymiotnikiem lub imiesłowem, ten ostatni odnosi się zawsze do tej samej osoby, która jest wyrażana lub opisywana przez pierwszy rzeczownik, przymiotnik lub imiesłów: tj. oznacza dalszy opis osoby o tej samej nazwie.

Konstrukcja gramatyczna
.
przedimek określony / pierwszy rzeczownik / spójnik καί kai / drugi rzeczownik

Chrystus to Wielki Bóg i Zbawiciel

Tyt. 2:13 Oczekując błogosławionej nadziei i chwalebnego objawienia się wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa;

 του   μεγαλου   θεου   και   σωτηρος 
 tou  megalou  theou  kai  sōtēros
 wielkiego   Boga   i   Zbawiciela 
t_ Gen Sg m a_ Gen Sg m n_ Gen Sg m n_ Gen Sg m
przedimek określony w dopełniaczu przymiotnik rzeczownik w dopełniaczu poprzedzany przez του spójnik rzeczownik w dopełniaczu nie poprzedzany przez του
  • Oba rzeczowniki są w tym samym przypadku (dopełniacz)
  • Przedimek określony poprzedza pierwszy rzeczownik
  • Drugi rzeczownik nie jest poprzedzany przez przedimek określony
  • Drugi rzeczownik odnosi się do tej samej osoby, która jest opisywana przez pierwszy (Wielki Bóg to ta sama osoba co Zbawiciel czyli Jezus Chrystus)
    .

(więcej…)