Zawodny pośrednik

utworzone przez Reformowani | lut 25, 2019 | Egzegezy, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana

Drastyczna prawda

Jak daleko sięgnąć wzrokiem w historii kościoła zawsze pojawiali się kaznodzieje śmierci, głoszący fałszywego chrystusa. Zwiedzenie ma dotykać wielu, zatem wnioskujemy, że jedynie niewielu pozostanie wiernymi prawdzie. Historia kościoła instytucjonalnego to historia odstępstwa. Pelagianizm, semi-pelagianizm i w ostateczności Arminianizm są sztandarowymi przykładami zwiedzenia obcym chrystusem i fałszywą ewangelią. Historia ta posiada swoją kulminację w czasach współczesnych:

A) Tzw. “ewangelia” według oficjalnego wyznania KZ ogłasza uniwersalne odkupienie wszystkich ludzi, tak więc zakres śmierci fałszywego chrystusa zielonoświątkowstwa to wszyscy ludzie, łącznie z Antychrystem, Judaszem Iskariotą, każdym przebywającym w piekle do czasu ukrzyżowania oraz każdym człowiekiem, który pójdzie na zatracenie.

“Zbawienie dokonało się przez śmierć Jezusa Chrystusa, Baranka Bożego na krzyżu i jest dostępne każdemu człowiekowi z łaski Bożej przez wiarę.”

B) Tzw. “ewangelia” według oficjalnego wyznania  KChB, opartego o błędną interpretację Słowa Bożego również ogłasza, choć nieco pokrętnie, uniwersalne odkupienie każdego człowieka zgodne z wolą zbawienia Boga każdego człowieka, gdzie ofertę tejże “ewangelii” można odrzucić a zatem skutecznie opierać się Bożemu powołaniu. Ponadto sekta definiuje wiarę jako posłuszną, czyli uczynkową.

“Wierzymy, że Bóg pragnie, aby każdy człowiek był zbawiony (Jan 3,16; 1 Tym. 2,4; Ezech. 33,11). Dlatego obowiązkiem każdego człowieka jest przyjęcie, przez szczerą i posłuszną wiarę w Jezusa Chrystusa, daru zbawienia. Tylko uporczywe trwanie w grzechach, niechęć do poprawy i poddania się Chrystusowi może przeszkodzić grzesznikowi w zbawieniu. W tej sprawie każdy człowiek sam ponosi odpowiedzialność przed Bogiem

C) Tzw “ewangelia” według oficjalnych zasad wiary KECh głosi nie tylko powszechne odkupienie całego świata ale też kondycjonalizm soteriologiczny. Tak rozumiany chrystus umarł za wszystkich ale podstawą wybrania do zbawienia jest przewidziana wiara grzeszników.

“Wierzymy, że Pan Jezus Chrystus zmarł za grzechy świata, złożywszy zastępczą ofiarę, aby wszyscy, którzy wierzą w niego byli usprawiedliwieni darmo, z łaski, na podstawie jego przelanej krwi.

D) Matka wszystkich powyższych duchowych wszetecznic, herezja rzymsko katolicka, otwarcie naucza fałszywego chrystusa, jego powszechnego zadośćuczynienia i odkupienia każdego człowieka na świecie.

“Imię Jezus oznacza, że samo imię Boga jest obecne w osobie Jego Syna, który stał się człowiekiem dla powszechnego i ostatecznego odkupienia grzechów. Jest to imię Boże, jedyne, które przynosi zbawienie; mogą go wzywać wszyscy, ponieważ Syn Boży zjednoczył się ze wszystkimi ludźmi przez Wcielenie… “

Ktokolwiek mający choć ułamek zrozumienia doktryny Ewangelii musi potępić Arminianizm. Posłuchajmy świadectwa z XIX wieku.

„Nawet w małym ułamku nie służę Bogu Arminian; nie mam z nim nic wspólnego, i nie zegnę kolana przed baalem którego ustawili; nie jest on moim Bogiem, ani nigdy nie będzie; nie obawiam się go, ani nie drżę w jego obecności… Bóg który dzisiaj coś mówi, a zaprzecza jutro, który dzisiaj usprawiedliwia, a jutro potępia… nie ma nic wspólnego z moim Bogiem nawet w najmniejszym stopniu. Może mieć coś wspólnego z astartą, czy baalem, ale z Jahwe nigdy nie miał, i mieć nie może.” – Charles Haddon Spurgeon

Wypowiedź Spurgeona aż tryska emocjami i rzeczywiście Spurgeon miał po temu więcej niż poważny powód. Z jednej strony żarliwie staje on w obronie prawdziwego Boga objawionego w Piśmie, z drugiej pełen sprawiedliwej nienawiści do fałszu obnaża czym jest kult arminian. Dlaczego Spurgeon tak bardzo brzydził się ich idolem i negował remonstracyjną wersję Jahwe, którego przyrównywał do pogańskich kultów asztarty i baala, tym samym uznawał go za fałszywego bożka? Dlaczego gardził on nim aż tak bardzo?

Odpowiedź, chodź pozornie prosta, dotyka rzeczy najważniejszej, samym centrum dzieła Chrystusa Pana:

• Jego przebłagalnej ofiary,
• Jego dzieła zadośćuczynienia
• Jego pośrednictwa między Bogiem a ludźmi

Można by to przedstawić za pomocą następującego związku przyczynowo-skutkowego

wystarczająca ofiara na krzyżu ⇒
⇒ rzeczywiste zadośćuczynienie i zapłata za grzechy ⇒
⇒ skuteczna mediacja czyli pośrednictwo

Zwróćmy uwagę, że Chrystus, który umarł za wszystkich ludzi, jacy kiedykolwiek stąpać będą po świecie nie wyjednał u Boga rzeczywistego przebaczenia lecz jedynie możliwość przebaczenia. Tym samym ofiara Chrystusa nie była w pełni wystarczająca i zadowalająca Ojca. Aby taką się stała potrzebny jest tu dodatkowy czynnik ludzki, czyli wybór Boga jako zbawiciela rozumiany jako przyczyna a nie owoc zbawienia. A to godzi w rolę Mesjasza jako pośrednika, którego wstawiennictwo do Ojca zawodzi w zdecydowanej większości przypadków. Zatem patrząc od końca na związek przyczynowo-skutkowy zauważmy co następuje:

niewystarczająca ofiara na krzyżu ⇐
⇐ potencjalne zadośćuczynienie i zapłata za grzechy ⇐
⇐ nieskuteczna mediacja czyli pośrednictwo

Nie trzeba chyba nikomu tłumaczyć, że tego typu doktryna ma katastrofalne konsekwencje soteriologiczne, a mówiąc kolokwialnie, taka nauka odcina od zbawienia.

(więcej…)

Ofiara za grzechy każdego człowieka?

utworzone przez Reformowani | lut 12, 2019 | Egzegezy, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana

Soteriologiczny uniwersalizm arminian

1 Jana 2:2 I on jest przebłaganiem za nasze grzechy, a nie tylko za nasze, lecz także za grzechy całego świata

Istnieją trzy możliwe poglądy na zbawienie, parafrazując J. I. Packera można to przedstawić następująco

1. Reformowany partykularyzm: ofiara przebłagalna ma nieograniczoną skuteczność (rzeczywistą), lecz ograniczony zakres (wybrani) – śmierć Chrystusa przyniosła zbawienie wybranym członkom rodzaju ludzkiego i gwarantuje im zbawienie.
   .
2. Hipotetyczny uniwersalizm: ofiara przebłagalna ma ograniczoną skuteczność (potencjalną), lecz nieograniczony zakres (wszyscy) – śmierć Chrystusa uczyniła zbawienie możliwym dla każdego, ale w rzeczywistości przynosi tylko tym, którzy dodają doń swą wiarę i nawrócenie jako konieczną odpowiedź. Sama śmierć Chrystusa za kogoś nie gwarantuje mu zbawienia.
   .
3. Rzeczywisty uniwersalizm: ofiara przebłagalna ma nieograniczoną skuteczność (rzeczywistą) i nieograczony zakres (wszyscy) – śmierć Chrystusa przyniosła zbawienie każdemu członkowi rodzaju ludzkiego, w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.

Powyższy fragment przytaczany jest jako ostateczny argument dowodzący hipotetycznego uniwersalizmu arminian, a mianowicie, że Chrystus umarł za wszystkie grzechy wszystkich ludzi jacy kiedykolwiek żyli, żyją i będą żyć na świecie, z których pójdą do nieba ci, którzy wybiorą Boga i wiarę jako akt swojej niezależnej i wolnej woli. Przedstawiają oni tutaj następujący ciąg logicznego rozumowania:

⇒ Apostoł napisał ten list pod koniec I wieku
⇒ Skierowany do kościołów w Azji Mniejszej
⇒ Kościoły te tworzyli chrześcijanie wywodzący się z pogan
⇒ Przebłaganie za nasze grzechy odnosi się do czytelników czyli pogan
⇒ Przebłaganie za grzechy całego świata musi dotyczyć uniwersalnego odkupienia
⇒ Zatem ofiara Chrystusa została złożona za wszystkich ludzi a nie tylko za wybranych

Konkluzja arminian, choć wynikająca z pozornie logicznego ciągu argumentów, jest całkowicie fałszywa.

(więcej…)