Czy szabas jest prawem moralnym?

utworzone przez Reformowani | cze 26, 2018 | Sabatarianie i legaliści

Istota problemu

Prawo moralne jest w Torze wyraźnie odróżnione od prawa cywilnego i ceremonialnego. Dziesięć Przykazań kategorycznie różni się od innych praw. W Księdze Powtórzonego Prawa obecne jest wyraźne rozróżnienie między

• „Dziesięciorgiem Przykazań” , napisanych „palcem Bożym” (2 Mojż. 31:18), 
• „ustawami”  (חֹק hoq) i
  
•  „wyrokami” (מִשְׁפָט mishpat)

Te trzy odmienne prawa jako wyszczególnione kategorie znajdują się w jeszcze jednym miejscu:

5 Mojż. 6:1 A oto przykazania (הַמִּצְוָ֗ה hammiswah), nakazy (הַֽחֻקִּים֙ hahuqqim – ustawy) i prawa (וְהַמִּשְׁפָּטִ֔ים wehamiśpatim – wyroki), których PAN, wasz Bóg, nakazał was nauczyć, żebyście je wypełniali w ziemi, do której idziecie, by ją posiąść;

W tym tekście

• „przykazania” (מִצְוָה mitsvah), zgodnie z leksykonem Brown-Driver-Briggs, odnoszą się do „kodeksu prawnego”
•  „ustawy” (חֹק hoq) wskazują na akty prawne,
• „wyroki” (מִשְׁפָט mishpat) wskazują na wykonanie orzeczeń.

Tak więc mitsvah, hoq i mishpat nie są językowo takie same. Nawet LXX dowodzi, że te trzy prawa nie są identyczne

αἱ ἐντολαὶ καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα

ai entolai kai ta dikaiomata kai ta krimata…

W Septuagincie, ponieważ spójnik kai „i” jest łącznikiem, a nie kopulą wzmacniającą, te trzy prawa są semantycznie odrębne, a nie tożsame. Stąd też prawo moralne z łatwością może zostać wyodrębnione jako osobny element prawa, na które dodatkowo składają się jeszcze inne jego aspekty. Unieważnienie jednego aspektu prawa, nie unieważnia pozostałych aspektów. Np. zniesienie prawa ceremonialnego nie znosi prawa moralnego.

Oto decyzja ważnego zgromadzenia kościelnego, Synodu w Dort. Wśród innych działań tego wielkiego Synodu było przyjęcie oświadczenia doktrynalnego na temat sabatu. W swoim Tractaat van den Sabbath (Traktat o sabacie) Abraham Kuyper informuje nas, że sformułowanie i przyjęcie tego oświadczenia miało miejsce w ciągu około trzech godzin 17 maja 1619 roku. Stanowisko Dort w sprawie szabatu wyrażone było w sześciu punktach:

1) W czwartym przykazaniu Prawa Bożego znajduje się element ceremonialny i moralny.
.

2) Odpoczynek w siódmym dniu po stworzeniu i ścisłe przestrzeganie tego dnia, którym naród żydowski był szczególnie obciążony, miało charakter ceremonialny.
.

3) Że określony i wyznaczony dzień został odłożony na służbę Bogu i że w tym celu wymagany jest taki odpoczynek, jaki jest konieczny do służby Bożej i do uświęconej kontemplacji; ten element jest moralny.
.

4) Sabat Żydów został odłożony na bok, a chrześcijanie mają obowiązek uroczyście obchodzić Dzień Pański.
.

5) Dzień ten był zawsze zachowywany w pierwotnym Kościele od czasów Apostołów.
.

6) Dzień ten powinien być tak poświęcony służbie Bożej, aby w nim ludzie odpoczywali od wszelkich prac służebnych, z wyjątkiem tych, które są wymagane przez dobroczynność i bieżące potrzeby, a także od wszelkich takich rozrywek, które uniemożliwiają służbę Bożą.

Konieczność spotkań w Dzień Pański, czyli pierwszy dzień tygodnia, niedzielę, nie jest nigdzie wyraźnie wyrażona przykazaniem, jednakże szereg fragmentów Pisma Świętego wskazuje na konieczność takiej praktyki.

Przesłanka 1: Chrystus zmartwychwstał w niedzielę Marek 16:9 A Jezus, gdy zmartwychwstał wczesnym rankiem pierwszego dnia po szabacie,

Przesłanka 2: kościół zgromadzał się w niedzielę (por. Jan 20:19, 26) A pierwszego dnia po szabacie, gdy uczniowie zebrali się na łamanie chleba, Paweł, który miał nazajutrz odjechać, przemawiał do nich i przeciągnął mowę aż do północy. (Dzieje 20:7)

Przesłanka 3: kościół zbierał kolektę w niedzielę: Każdego pierwszego dnia tygodnia niech każdy z was odkłada u siebie, stosownie do tego, jak mu się powodzi, (1 Kor. 16:2)

Przesłanka 4: istnieje zakaz opuszczania zgromadzeń Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, (Hebr. 10:25)

Wnioski: ponieważ Chrystus zmartwychwstał w niedzielę, kościół zgromadzał się w niedzielę, w tym dniu zbierano fundusze na działanie kościoła oraz istnieje zakaz opuszczania zgromadzeń, chrześcijanie mają obowiązek uczestniczyć w życiu instytucjonalnego kościoła, szczególnie zaś w niedzielę.

(więcej…)