Głosy w głowach charyzmatyków

Kim jest prorok?

προφήτης prophétés – prorok; osoba obdarowana w wyjaśnianiu boskich prawd. Od słów:
.
πρό pro – o miejscu: przed, przed kimś, o czasie: zanim, wcześniej niż, oraz
.
φημί phémi – wyjaśnić / przekazać coś przy pomocy mówionego słowa

Według Pisma prorok to osoba, która publicznie i zrozumiale oznajmia posłania Boże:

  • głosząc prawdy o Bogu i wierze w oparciu o wcześniej objawione Słowo Boże (przekazać dalej)
  • czasem przepowiadając przyszłość (przepowiednie)
  • głosząc nowe objawienia tajemnic i wiedzy o Bogu

„Prawdziwe słowo prorockie nigdy nie było subiektywnym doznaniem człowieka. Prorok nie ma zwidów czy halucynacji. Nie wydaje mu się, że coś słyszy lub widzi. Kiedy oświadcza „Tak mówi Pan!” to znaczy, że naprawdę usłyszał głos Boży i przekazuje wiadomość tak, jak ją odebrał.” O. Palmer Robertson, Ostateczne Słowo


Przejawy zielonoświątkowego ducha

Spytałem charyzmatyka, który twierdzi, że od paru lat słyszy w głowie głos Boga, co ten głos tak naprawdę mu mówi? Pytanie sformuowałem nastepująco:

1. Bóg do ciebie mówi osobiście – jest to głos w twojej głowie.
2. Bóg do ciebie mówi tylko to, co jest w Biblii
3. Bóg nie mówi do ciebie nic co nie jest w Biblii.

– Nie jest to zatem przepowiadanie przyszłości.
– Nie jest to także głoszenie nowego objawienia i wiedzy o Bogu.
– Nie jest to też głoszenie prawdy o Bogu i wierze w oparciu o Słowo Boże, ponieważ prawda ta zostaje na nowo i ponownie objawiona.

Po co zatem Bóg do ciebie mówi skoro to, co mówi, jest już Biblii? I jak to sie ma to fragmentu z listu Judy, gdzie Bóg stwierdza, że cała wiara została raz na zawsze przekazana świętym?

Judy 1:3 Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym.

(więcej…)

Czy Luter przybił tezy do drzwi kościołów w Wittenberdze?

Argumentacja papistów

Przez kilka stuleci przybicie tez do drzwi kościoła w Wittenberdze przez Marcina Lutra w dniu 31 października 1517 roku było traktowane jako fakt, który dał początek Reformacji. Jednakże w 1961 roku katolicki badacz Reformacji i życia Marcina Lutra, Erwin Iserloh, wysunął hipotezę, że przybicie tez jest fikcją historyczną. Na jej poparcie użył zasadniczo dwóch argumentów.

Pierwszy argument polegał na tym, że sam Marcin Luter nigdzie nie napisał o tym, że przybił tezy do drzwi kościoła.

Drugi dotyczył Filipa Melanchtona, który napisał o przybiciu tez we wstępie do drugiego tomu Dzieł Lutra, który był wydany w 1547 roku, już po śmierci Lutra. (Luter zmarł 18 lutego 1546 roku). Przez kilkaset lat ta wzmianka Melanchtona była najstarszym tekstem mówiącym o przybiciu tez.

Ponieważ Melanchton przybył do Wittenbergi 20 sierpnia roku 1518, zatem nie mógł być naocznym świadkiem przybicia tez. Biorąc pod uwagę powyższe przesłanki historyk Iserloh doszedł do wniosku, że świadectwo Melanchtona nie jest wiarygodne, gdyż po pierwsze, nie był naocznym świadkiem przybicia tez, a po drugie napisał o tym prawie trzydzieści lat później, już po śmierci Lutra, kiedy pewne rzeczy mogły się już zniekształcić w jego pamięci.

Innymi słowy Iserloh twierdzi, że Melanchton wymyślił całą tę historię z przybiciem tez.

.

(więcej…)

Czy Luter napisał, że „Bóg nie może być Bogiem, on musi stać się najpierw diabłem”?

Niedawno obchodziliśmy rocznicę Reformacji. Przygotowując wykład na temat związany z Reformacją, zauważyłem, że w internecie wzrosła agresja wobec protestantów, a na celowniku katolickich apologetów znalazł sie szczególnie Marcin Luter, który jest dyskredytowany na różne sposoby. I tak natrafiłem na youtube na wykład ks. prof. Tadeusza Guza, zatytułowany „Luter pisał, iż

Bóg nie może być Bogiem, on musi stać się najpierw diabłem”.

(więcej…)

Reformacja przeciw papiestwu

Wstęp

2 Kor. 6:14-15

14. Nie wprzęgajcie się w nierówne jarzmo z niewierzącymi. Cóż bowiem wspólnego ma sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo jaka jest wspólnota między światłem a ciemnością?

15. Albo jaka zgoda Chrystusa z Belialem, albo co za dział wierzącego z niewierzącym?,

Z obrzydzeniem powinniśmy traktować wszystkich ludzi mieniących się chrześcijanami a jednak zachęcających do bratania się z rzymskim katolicyzmem. Praktyki ekumeniczne to próba połączenia w jedno świętej prawdy i diabelskiego fałszu, dobra ze złem, światła z ciemnością, Chrystusa z pontiffem-Antychrystem.

Trudno powiedzieć, kto jest gorszy. Rzymski katolik, który otwarcie głosi naukę o zbawieniu z uczynków czy też człowiek mieniący się bratem a zachęcający do wspólnoty wiary z rzymskimi katolikami. Kto jest gorszy, chory na śmiertelną i zakaźną chorobę, który powinien poddać się leczeniu a nie chce, czy też „domownik wiary”, wpuszczający zakaźnie chorego do domostwa twierdząc przy tym, że jego choroba to tak naprawdę inna forma zdrowia? (więcej…)

Gdy przemawiał Bóg

Każdy słyszy w głowie swój wewnętrzny głos. Jednak osoby z omamami słuchowymi, jak choćby w schizofrenii, uznają go za głos kogoś obcego. Jest to psychologicznie uwarunkowana halucynacja. Czy zatem mężowie Boży byli ofiarami choroby? Rozważmy na podstawie Słowa Bożego w jaki sposób przemawiał Bóg:

(więcej…)

Apokryfy

Apokryfy jako niekanoniczne księgi

Greckie słowo apokryfos występuje w swym pierwotnym znaczeniu w trzech wersetach biblijnych mówiących o „sprawach starannie zakrytych”.

Mar. 4:22 Nie ma bowiem nic tajemnego, co by nie miało być ujawnione ani nic ukrytego (πόκρυφον apokryfon), co by nie miało wyjść na jaw.

Łuk. 8:17 Nie ma bowiem nic tajemnego, co by nie miało być ujawnione, ani nic ukrytego (πόκρυφον apokryfon), o czym by się nie dowiedziano i co by nie wyszło na jaw.

Kol. 2:3 W którym są ukryte (πόκρυφοι apokryphoiwszystkie skarby mądrości i poznania.

πόκρυφος ápókryphos – ukryty, schowany, sekretny

(więcej…)

Wczesnochrześcijańskie doktryny łaski

Drogi czytelniku, chciałbym zabrać Cię w niesamowitą podróż, być może podróż Twojego życia. Jej celem będzie kościół wczesnochrześcijański. Spotkamy się z uczniami Apostołów, którzy siedząc u podnóżka ich stóp z zapartym tchem przysłuchiwali się głoszonej z mocą nauce,  odkrywając nieskończoną łaskę, dobroć, miłosierdzie i sprawiedliwość Pana panów i Króla królów. Spotkamy się również z następcami uczniów Apostołów i zobaczymy, że przekazywana z pokolenia na pokolenie nauka apostolska nie zmieniła się, a prawdy Pisma Świętego zostały zachowane.

Poznajmy wiarę pierwszego kościoła i przekonajmy się, czy Twoja wiara jest wiarą Apostołów. Zapnijmy pasy. Czas w drogę!

(więcej…)

Zielonoświątkowy spirytyzm

re

Spirytualizm Parhama

Charles Fox Parham, przywódca Apostolskiego Ruchu Wiary i jeden z założycieli ruchu zielonoświątkowego był świadomy zagrożenia jakie nowe religie stwarzały dla kościoła, któremu według niego brak było duchowej mocy. Jego pierwsza książka, zbiór kazań zatytuowana Głos Wołającego na Pustyni (1902) została opublikowana w rok po tym jak studenci szkoły biblijnej w Topeka w Kanzas doświadczyli „mocy pięćdziesiątnicy” czego dowodem było rzekome mówienie zagranicznymi językami. W swojej książce opisał przypadek jednego z pobożnych mężczyzn, członka kościoła baptystów w Marshaltown w Iowa, który, jak to określił, „otrzymał chrzest Duchem Świętym”. (więcej…)

O nakrywaniu głowy

1 Kor. 11:3-6 3 Lecz chcę, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, a głową kobiety mężczyzna, a głową Chrystusa Bóg. 4 Każdy mężczyzna, gdy się modli albo prorokuje z przykrytą głową, hańbi swoją głowę. 5 I każda kobieta, gdy się modli albo prorokuje z nienakrytą głową, hańbi swoją głowę. Bo to jest jedno i to samo, jakby była ogolona. 6 Jeśli więc kobieta nie nakrywa głowy, niech się też strzyże. A jeśli hańbiące jest dla kobiety być ostrzyżoną lub ogoloną, niech nakrywa głowę.

(więcej…)

Dyscyplina kościelna

Zgorszenie

1 Kor. 5:7-8

7. Usuńcie więc stary zakwas, abyście byli nowym ciastem, jako że jesteście przaśni. Chrystus bowiem, nasza Pascha, został ofiarowany za nas.

8. Obchodźmy zatem święto nie ze starym zakwasem ani z zakwasem złośliwości i przewrotności, ale w przaśnikach szczerości i prawdy.

Nic tak nie gorszy dzisiejszych, przewrażliwionych chrześcijan jak kościelna dyscyplina. Współczesne dogmaty ucywilizowania i tolerancji trzymają kościelną dyscyplinę przed drzwiami wielu kongregacji, pozwalając tym samym na wzrost kultury niepohamowanej cielesności, nieupamiętanego grzechu i fałszywego wyznania wiary.

Niezależnie od tego, jak bardzo kościół jest liberalny, zawsze istnieje próg graniczny, gdzie wzrost grzechu nie może być więcej tolerowany. Jest nieuniknionym, że przyjdzie czas rozliczenia z grzechem poprzez konfrontację. I jeśli winna strona odmawia upamiętania, ostatecznym rezultatem może być wykluczenie z kościoła. Jest to szczególnie prawdziwe gdy grzech danej osoby ma możliwość ranienia i szkodzenia innym lub gdy zniewaga sprowadza publiczną hańbę na imię Jezusa.

(więcej…)

Ekstazy proroków Starego Testamentu

Antyintelektualizm w natarciu

…z twojej wypowiedzi wynika, że nie czytasz uważnie Biblii…

To, lub bardzo podobne sformułowanie, usłyszymy z ust wyznawców ruchu zielonoświątkowego podczas dyskusji o darach Ducha Świętego kiedy tylko wskażemy, że niektóre z darów a dokładniej mówiąc cuda i znaki, spełniły swoje zadanie w kościele apostolskim i zostały przez Boga wstrzymane.

Zaraz potem neomontanista przytoczy kilka cytatów na potwierdzenie słuszności głoszonych przez siebie kontynualistycznych nauk. Cytatów całkowicie oderwanych z kontekstu nie tylko najbliższego otoczenia danego fragmentu ale i całokształu nauki Słowa Bożego. Następnie fragmenty te zostają dopasowane do przeżyć jakich doświadcza zielonoświątkowiec. Zjawisko to nazywa się eisegezą i jest wczytywaniem doktryny do tekstu.

Rozważmy jeden z takich cytatów (więcej…)

Badajcie swoje serca

Unia a komunia z Chrystusem

Dzieje 3:26 Wzbudziwszy swego Syna, Jezusa, Bóg najpierw posłał go do was, aby wam błogosławił w odwracaniu się każdego z was od swoich nieprawości

Badanie serca nie służy ciągłemu sprawdzaniu, czy chrześcijanin jest zbawiony. To tak, jakby żona nieustannie sprawdzała, czy jest małżonką swojego męża a dziecko czy ciągle należy do rodziny. Podstawą zbawienia jest unia z Chrystusem – niezmienna i nierozerwalna, jej autorem jest Bóg.

Z drugiej strony komunia, czyli społeczność z Bogiem może zostać naruszona przez grzech. Ponieważ Bóg błogosławi w odwracaniu się od tego grzechu badanie serca służy do wykrywania grzechu i odwracania się od grzechu.

(więcej…)

Wyznawcy Ellen White

Adwentyzm to kult

W Internecie jest skan książki „Niewinne kłamstwo” napisanej przez byłego współpracownika Ellen White. Wykazuje kłamstwa, manipulacje i plagiaty tej bajkopisarki. W głównej siedzibie Adwentystów w USA są „głęboko schowane” niektóre jej dzieła będące jawną niezaprzeczalną porażką. Także nie jest prawdą, że wszystkie jej pisma są dostępne. Mam jej książkę wydaną w 1945 roku „Doświadczenia i widzenia, oraz dary Ducha”. Od tego czasu nigdy nie była wznowiona. Sztandarowe jej dzieło „Wielki Bój” kilkakrotnie po jej śmierci było przeredagowywane. Osobiście znam wielu adwentystów – ludzi prawych, szlachetnych i bogobojnych. Co nie zmienia faktu, że treść ich wiary zdecydowanie odbiega od prawd Bożego Słowa, w którego nieomylność wierzą.

Poniżej lista kultycznych wierzeń Adwentystów Dnia Siódmego (w skrócie ADS)

(więcej…)

Fałszywe proroctwa Davida Wilkersona

Słowo wstępu

David Wilkerson jest sztandarową postacią używaną przez liderów ruchu neomontanistycznego (zielnoświątkowocharyzmatycznego) jako przykład dobrego i godnego naśladowania zielonoświątkowego nauczyciela i proroka.

Prawdą jest, że Wilkerson nie uprawiał typowego dla zielonoświątkowców spirytyzmu, nie popadał w duchowe ekscesy, jednak…

Poniżej zostanie przedstawiona zbiorcza lista cytatów z biuletynów Davida Wilkersona, które wskazują, iż fałszywie prorokował. Sam Wilkerson twierdził, że nie jest prorokiem, mimo to mówi w swoich biuletynach, że dostawał proroctwa od Pana dla nas, i że ciągle prorokuje i słyszy głos Boga. Nieważne czy uznawał się za proroka czy nie, jego proroctwa się nie spełniły, co zostanie wykazane w dalszej części artykułu.

(więcej…)

Chrzest wodny Apostołów

Fundament Kościoła

Kościół to społeczność wierzących, w którym nie ma lepszych i gorszych członków. W kościele nie liczy się pochodzenie, przynależność etniczna czy kulturowa. Nie ważnym jest przez kogo dana osoba się nawróciła czy też została ochrzczona. Pan Jezus powiedział:

Mat. 23:8Jeden bowiem jest wasz Mistrz, Chrystus, a wy wszyscy jesteście braćmi
.
Gal. 3:28 „Nie ma Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety; wszyscy bowiem jedno jesteście w Chrystusie Jezusie

Zrównując tym samym status każdego wierzącego. W chrześcijaństwie nie ma miejsca na nepotyzm. Liczy się czystość wiary, oddzielenie od grzechu i sumienność w wykonywaniu powierzonej służby. (więcej…)

Nie wrzucajmy wszystkich charyzmatyków do jednego worka!

Duch zwiedzenia

Przeciętny zielonoświątkowiec jest świadomy działania ducha zwiedzenia w ruchu do którego należy. Jednak nie jest w stanie ani określić granicy definiującej co w ruchu pentekostalnym jest działaniem Ducha Świętego a co działaniem ducha antychrysta ani też nie posiada obiektywnych mechanizmów rozeznawania prawdy.

Po pierwsze dzieje się tak ponieważ istnieje w tym ruchu przekonanie, iż szatan imituje dary Ducha Świętego i podszywa się pod Jego prawdziwe cudowne działanie, lecz w tym samym czasie Bóg daje ludziom prawdziwe cudowne dary i znaki.

Po drugie dzieje się się tak ze względu na odejście od rozumu i obiektywnych zasad hermeneutyki jako metody analizy doktryn biblijnych na rzecz subiektywnych impresji, wewnętrznych przekonań będących rzekomym prowadzeniem Ducha Świętego. Jest to droga, z której bez interwencji Ducha Świętego nie ma powrotu.

Innymi słowy według zielonoświątkowców część przejawów mocy znajdujących swoje ujście przez „szczególnie namaszczonych charyzmatycznych mężów Bożych” ma pochodzenie Boskie, podczas gdy inne są od diabła, jednak nie są oni w stanie podać obiektywnych kryteriów rozeznawania jakościowego. Dlatego też narodowym hymnem zielonoświątkowców jest uparcie powtarzana mantra:

„Nie wrzucajmy wszystkich charyzmatyków do jednego worka!”

(więcej…)

Psalm 5: Pod obstrzałem

Przedmowa

Historia opowiedziana przez czterech pastorów z tej samej społeczności, którzy wyruszyli razem w rejs.

Pewnej nocy przy ognisku na jakieś wyspie jeden z pastorów zasugerował: „Jesteśmy daleko od domu i od członków naszego kościoła. Co wy na to, żebyśmy otworzyli nasze serca, a każdy z nas powie jaki ma ukryty grzech?”

Pozostali zgodzili się pierwszy więc zaczął: „Nikt w moim kościele o tym nie wie, ale mój sekret to hazard”

Inny pastor mówił: „Moim sekretem jest niekontrolowany temperament. Raz na jakiś czas złoszczę się i krzyczę na moją żonę”.

Trzeci kaznodzieja przełknął i powiedział: „Nigdy o tym nikomu nie mówiłem. Mam schowaną butelkę rumu w piwnicy. I kiedy mam kłopoty z moimi diakonami, schodzę na dół wy wypić kieliszek”.

Wszyscy czekali na czwartego pastora, który miał lekki uśmiech na twarzy. Wreszcie powiedział: „Bracia, mój sekretny grzech to plotkowanie. Nie mogę się doczekać powrotu do domu i rozmowy z członkami kościoła”.

(więcej…)

Baczcie abyście nie utracili wiary

Baczcie, abyście nie utracili wiary, bo pomimo iż Boży to dar, od was zależy czy ją zachowacie. A bez wiary nie można podobać się Bogu, kiedy zatem utracicie wiarę, zostaniecie wymazani z księgi żywota. Zatem drżyjcie i bójcie się o swoje zbawienie, bo to od was zależy, czy je utracicie. III List św. Trofima do Laodycean

Ten fikcyjny i całkiem zmyślony tekst nieistniejącego listu wyraża przekonanie i wiarę wielu braci w Chrystusie, którzy swoją nadzieję wprawdzie złożyli w Panu panów i Królu królów, Jedynym i prawdziwym Bogu i zbawicielu Jezusie Chrystusie, lecz żyją w strachu przed utratą zbawienia.

Strach zupełnie zbędny ponieważ…

(więcej…)

Demony wyganiać będą, część 2

Nauki zielonoświątkowe

Po krótce zielonoświątkowcy nauczają co następuje:

  • Chrześcijanie mogą być opętani przez demony (mieć demona).
    .
  • Gdy grzeszysz dajesz demonom legalne prawo do wejścia w ciebie i w twoje dzieci aby dręczyły ciebie i twoje dzieci poprzez różne defekty osobowości oraz przez zwiększenie tendencji do grzeszenia. Fizyczne dolegliwości również są powodowane przez demony.
    .
  • Demony nienawidzą chrześcijan i nigdy nie przegapią takiej „uprawomocninej” szansy na opętanie.
    .
  • Pisma Starego Testamentu dotyczące „przekleństw pokoleniowych” używane są w celu usprawiedliwienia tego rodzaju myślenia, budują wiarę, że wszystkie przekleństwa mają podłoże demoniczne.
    .
  • Dostępne są listy z imionami demonów odpowiedzialnymi za każde możliwe „przekleństwo”.
    .
  • Konkretne grzechy twoich przodków oddziałują na ciebie razem z przekleństwami pod którymi jesteś, przez co jesteś zobowiązany do modlitwy o złamanie konkretnych i właściwie zidentyfikowanych przekleństw i demonów, aby przyniosło to skutek.
    .
  • Nawet najmniejsze defekty osobowości spowodowane są przez demony, większe defekty powodowane są przez grupy demonów razem ze sobą współpracujących.

W świetle Pisma Świętego wszystkie powyższe doktryny są fałszywe
.
.

(więcej…)